Burn out en depressie worden vaak met elkaar verward omdat de symptomen vergelijkbaar kunnen zijn. Hoewel veel onderzoeken hebben aangetoond dat burn out en depressie verschillende en afzonderlijke ziekten zijn, tonen onderzoeken ook aan dat ze op de een of andere manier verwant zijn. Hoeveel ze elkaar overlappen is echter nog niet duidelijk. Burn out is meestal een gevolg van chronische werkstress, terwijl depressie kan worden gekoppeld aan werk of niet-werk.

Werkenden die zijn opgebrand, hebben vaak problemen met concentratie en de mate van de burnout is veelal gerelateerd aan verscheidene cognitieve veranderingen (bv: dingen zeggen waar je spijt van kunt krijgen, namen vergeten of belangrijke signalen in je omgeving missen, zoals een stopbord terwijl je auto rijdt).

Gemiddeld worden er bij vrouwen 1,6 keer meer burn outs gemeld dan bij mannen, en mannen lijken het lastiger te vinden toe te moeten geven dat ze moe zijn dan vrouwen. Ik zie dezelfde trend in mijn eigen coachingspraktijk, en wanneer ik mijn mannelijke cliënten vraag waarom ze denken dat dit zo is, krijg ik antwoorden als: “Trots”, “iets zeggen is een teken van zwakte” , “Ik heb zoveel verantwoordelijkheid om mijn familie te onderhouden en ik kan ze niet teleurstellen.” Dit moet veranderen.

De gevolgen van een burn out kunnen groot zijn, dus het is belangrijk dat je de waarschuwingssignalen bij jezelf en anderen herkent. Hier zijn 10 rode vlaggen die je waarschuwen voor een burn out:

Elke handeling wordt een enorme berg.

Toen ik vóór mijn burn out stond, werden kleine dingen als een mailtje sturen, een cliënt bellen of even een lijstje nakijken een enorme opdracht voor me, en ervoer ik als “enorme bergen”. Ik paralyseerde bij de gedachte van “al die taken” en er kwam steeds minder uit mijn handen, wat voor nóg meer stress zorgde. Ik was uitgeput van mijn eigen burn out en had niet de mentale of fysieke middelen om onderscheid te maken tussen een klein probleem en een grote crisis.

Concentratie en geheugen problemen.

Wanneer je gestrest bent, beperkt je aandacht zich, om zich te concentreren op het negatieve element dat je als een bedreiging ervaart. Dit is de zgn. “vecht of vlucht- modus. Op de korte termijn helpt dit ons om het probleem op te lossen, maar onze lichamen en hersenen zijn ontworpen om dit in korte uitbarstingen te verwerken en vervolgens weer normaal te functioneren. Als stress chronisch wordt, gaat deze nauwe focus verder voor een lange tijd en hebben we moeite om aandacht te schenken aan andere dingen. Misschien merk je dat je vergeetachtiger bent en het moeilijker vindt om dingen te onthouden, of dat je het lastiger vindt problemen op te lossen of beslissingen te nemen.

Emotioneel labieler.

Ik wist zelf pas dat er iets mis was toen ik moest huilen van de gedachte dat mijn agenda de volgende dag vol zat met afspraken. Ik voelde enorme stress en werd paniekerig en emotioneel van het idee dat ik het de volgende dag zo druk zou hebben. Ik besloot een aantal cliënten te bellen om ze naar een dag later te verzetten met de insteek mezelf wat lucht te geven. Maar zodra ik dit gedaan had, kwam die stress en emotie in volle vaart terug.
Dit kan effect hebben op de relaties met anderen: Wellicht heb je meer conflicten met anderen of trek je je juist terug; Minder praten met collega’s en/of familieleden. Zelfs als je bezig bent, ben je een soort van “uitgelogd”.

Chronisch lage energie en uitputting.

Uitputting is een van de drie grootste signalen bij een burn-out. De uitputting van een burn-out zit op een ander niveau dan alleen maar moe worden hier en daar. Het is een chronische staat van overweldigd voelen en “leeg” zijn. Zowel lichamelijk als geestelijk moe opstaan bijvoorbeeld. En het “volle hoofd”, waarbij je doodmoe wordt van alles wat erin rondspookt, maar wat maar niet leeg geraakt. Koken, of zelfs maar bedenken wát je moet koken, kan al bere- vermoeiend zijn.

Meer ziek worden.

De stress en adrenaline houden je misschien een tijdje bezig, maar zodra die high weg is, crasht je lichaam. Het resultaat is dat het immuunsysteem breekt en dat maakt je meer vatbaar voor ziek worden. “Ziek” kan van alles zijn: Van verkoudheid en griep tot ernstige hoofdpijn, maagpijn en hartkloppingen.

Zelf had ik in die tijd allerhande “stomme” klachten als oorontsteking, schouderontsteking, infecties, voorhoofdsholteontsteking, elke ochtend overgeven, suizende oren, migraines  etc. Je lichaam roept eigenlijk heel hard dat het anders moet!

Niet opladen of ontspannen.

Een pauze nemen is redelijk gestigmatiseerd in onze werkcultuur. Niet elke dag opladen terwijl je aan het werk bent, of ontspannen in het weekend, op vakantie of na het werk is de deur open zetten voor een burnout. Wanneer je het óók niet meer kunt opbrengen om met vrienden af te spreken, te gaan hardlopen of een dagje weg te gaan, moeten er alarmbellen af gaan.

Een psycholoog vergeleek het eens met het opladen van een telefoon; Wanneer je die systematisch tot 0% laat leeglopen, duurt het steeds langer voordat deze de eerste percentages weer heeft, en is hij ook sneller weer leeg. Terwijl, wanneer je hem oplaadt voor hij helemaal leeg is, hij snel weer vol energie zit. Wij mensen functioneren niet anders.

Een gevoel hebben van inefficiënt zijn.

Inefficiëntie is het gevoel alsof je geen resultaten in je leven kunt produceren. Wanneer je merkt dat je minder productief bent, langzamer werkt of meer moet controleren dan anders, daalt je zelfvertrouwen, voel je je minder effectief op het werk en kan je eigenwaarde zelfs worden beïnvloed.

Frustratie, cynisme of andere negatieve emoties.

Alles en iedereen irriteert je. Daar waar je vroeger extra tijd, moeite en geduld had, kan je je nu alleen maar opwinden of gefrustreerd raken.
Of je denkt dat wat je doet niet zoveel meer uitmaakt, je bent misschien gedesillusioneerd over alles. Je voelt je over het algemeen pessimistischer dan vroeger. Hoewel iedereen van tijd tot tijd een aantal negatieve emoties ervaart, is het belangrijk bij jezelf vast te stellen wanneer deze ongebruikelijk voor je worden.

Gebrek aan motivatie.

Als je nergens meer enthousiast over bent of als je niet langer die interne motivatie voor je werk of andere dingen hebt waar je vroeger wél warm voor liep, is de kans groot dat je een burn out ervaart. Wanneer je jezelf ‘s ochtend uit bed moet trappen en naar je werk moet slepen is ofwel je baan verschrikkelijk, ofwel je stevent af op een burn out.

Perfectie niet loslaten.

Onderzoek toont aan dat perfectionisten een hoger risico op burn out lopen, omdat perfectionistische gedragspatronen je energie opslokken. Hoewel sommige mensen in hum werk niet veel ruimte hebben voor fouten (bv. chirurgen, luchtverkeersleiders en advocaten), is de sleutel om jezelf af te vragen of perfectie nodig is voor dit specifieke project. Vaker wel dan niet, het antwoord is nee. De altijd (te) hoge lat voor jezelf moeten halen is uitputtend en stressvol. Tevens is het risico groot dat je vaker teleurgesteld wordt wat weer een negatieve impact op je zelfvertrouwen heeft. Wat niemand is excellent, dus perfectie verwachten is een utopie.

Burn out ontstaat soms door interne factoren en soms is het echt een symptoom van externe factoren.
In het eerste geval moet je je afvragen: “Waar komt dit vandaan?” zodat je kunt uitzoeken waardoor de stress ontstaat bij jezelf en hoe je jouw interne factoren kunt aanpakken om jezelf gemotiveerd te houden, je werk te kunnen doen en goed te kunnen functioneren.

Soms is een burn out echt de schuld van werk doordat steeds meer werkgevers de kosten willen drukken: Het bevriezen van salarissen, ontslagen, het verkorten van werktijden, het terugdraaien van voordelen, het eisen van onbetaalde vrije dagen, oplopende uren, enz. Het zijn allemaal componenten die meespelen bij een burn out: Er zijn meer eisen en minder middelen. Onderzoek voor je zelf of er inmiddels een mismatch is tussen jouw behoeften en wat je krijgt van die specifieke werkgever. Misschien is het tijd om dit boek te sluiten, en een andere weg in te slaan.

Misschien vind je dit ook interessant:

Een perfectionist? 8 Manieren om minder perfect te zijn.

Wiens dromen jaag jij na?

Heb jij ook een energievretende app op jouw telefoon?

Hoe ouder ik word, hoe meer ik ontdek dat ik nog veel te ontdekken heb.

Jarenlang heb ik gedacht dat ik best wijs was. Ik wist wie ik was, wat ik wilde en waarom ik deed wat ik deed. Ik vond wat van de wereld om me heen, ventileerde dat zonder schroom en leefde ernaar. Een tamelijke arrogante houding eigenlijk. Pas na mijn veertigste begon ik écht open te staan voor “persoonlijke ontwikkeling”. Een begrip waar sommige mensen braakneigingen van krijgen. Daar was ik één van. Ik deed het af als “zweverig” of iets voor labiele mensen. Nee, ik ben er niet trots op. Maar zo was het wel.

Tegenwoordig durf ik dat te zien en beter nog: te erkennen. Want bij erkenning van dingen die niet zo sjiek of fijn aan jezelf zijn ben je pas bereid om van die troon van arrogante wijsheid af te komen. Waardoor er zomaar allerlei luikjes en deuren blijken te zijn die open kunnen. Luikjes en deuren die ik vanaf die troon niet kon zien maar allerlei nieuwe in- , uitzichten en toegangen boden toen ze eenmaal open stonden.

Zo ontdekte ik bijvoorbeeld dat ik jarenlang héél druk was geweest te bewijzen aan de hele wereld dat ik niet dom was. Inclusief mezelf. Hierdoor was ik in een carrière beland die me leeg zoog en waar ik me doodongelukkig onder voelde. Maar status, geld, het beeld dat de buitenwereld van me had én het beeld dat ik mezelf voorspiegelde zorgden ervoor dat ik door bikkelde.

Godzijdank kwam de bereidheid mezelf serieus eens onder de loep te nemen met de jaren. Een tweede burnout binnen tien jaar tijd heeft hierbij wel een handje geholpen moet ik bekennen. Maar goed, er ging een wereld voor me open. Plots ontdekte ik dat er nog veel te leren viel. Dat IK nog veel te leren had. Beginnende bij mezelf. Was ik wel wie ik dacht dat ik was en wilde ik wel wat ik dacht te willen? Werd ik wel gelukkig van de dingen waarvan ik dacht dat ze me gelukkig maakten?

Of het nu door de term “Coaching” komt, of doordat de maatschappij überhaupt bewuster leeft ( vegan, mindfullnes, yoga en eco-vriendelijke consumptie zijn nog nooit zo booming geweest) tegenwoordig zijn  jongeren/ jongvolwassenen al bezig met persoonlijke ontwikkeling. Veel vaker vragen ze zich af waar ze nu écht blij van worden. Of ze wel het juiste carrière pad bewandelen of beseffen ze dat ze anders in het leven willen staan. Ook mannen schamen zich niet meer om te mediteren, zelfhulpboeken aan te schaffen of over zelfontwikkeling te praten in het openbaar. Zo luisterde ik vandaag toevallig Manmanman de Podcast die over spiritualiteit ging. Iets wat dertig jaar geleden alleen toebedeeld werd aan de hippies en de watjes. Top vind ik dat.

Ik benijd ze best die nieuwe generaties. Een beetje maar hoor. Want ik had het mezelf en anderen die zijn opgegroeid in een maatschappij waarin persoonlijke ontwikkeling werd toegeschreven aan verjaarde hippies, mensen in een midlife crisis of psychische klachten het gegund veel jonger te ontdekken dat er meer is dan die troon. Dat er luikjes en deuren zijn waarachter een schat van kennis, uit- en inzichten, kansen en mogelijkheden bestaan. Gelijker tijd heb ik ontdekt dat je nooit te oud bent om te leren. Bijvoorbeeld dat er nog veel te leren valt. En dat is óók veel waard.

 

Misschien heb je ook interesse in:

 

Help! Ik heb geen passie!

Houdt angst je tegen van baan te veranderen?

De winst van zelfreflectie

Tegenwoordig is het helemaal in om “je passie” te volgen. Op Social Media vliegen de  Challenges  en workshops waarin je op zoek gaat naar jezelf ons om de oren. You only live once, dus volg je hart en ga er voor! De samenleving doet ons geloven dat we allemaal een passie hebben. En vooral, dat zonder passie het leven maar saai is. Ook in mijn loopbaantrajecten krijg ik vaak de vraag van cliënten: Ik wil mijn passie ontdekken zodat ik eindelijk iets kan doen waar ik van houd.

Maar zo simpel is het niet altijd.

Passie is een gevoel dat veel mensen verkeerd begrijpen. En deze verwarring leidt ertoe dat ze dan maar concluderen dat ze nergens passie voor hebben.

Als je je herkent in dit verhaal, heb ik hier een aantal dingen waar je wellicht iets aan hebt, om van de frustratie géén passie te hebben af te komen.

1. Weet hoe passie voor jou voelt.

Misschien wel het grootste probleem met de cultuur van ‘je passie beleven’ is dat passie voor verschillende mensen anders aanvoelt. De traditionele visie op passie is van een iemand die ’s ochtends wakker wordt met tomeloze energie, hunkerend om de dag te beginnen, klaar voor de start.

Iemand boordevol enthousiasme en uitbundigheid.

Iemand die niet kan wachten te doen wat hij ook gaat doen.

Maar dat is niet iedereen.Er zijn genoeg mensen die hun passie op een andere manier voelen en tonen.Aangezien jij deze blog leest, behoor jij waarschijnlijk tot deze laatste categorie, net zoals velen met jou.Voor jou vervult passie je misschien niet met een intens vuur. Het is misschien meer een zachte rustgevende gloed  in je lijf of een tintelingetje in je buik. Misschien heb je plezier van iets zonder je persé gedwongen te voelen om het elk uur van de dag te doen.Maar omdat je gelooft dat passie intens moet zijn, negeer je al het andere als een voorbijgaande emotie. Je bent misschien wat gereserveerder van aard – iemand die pieken niet zo hoog ervaart als anderen dat doen.Voor jou voelt passie misschien comfortabeler, warmer, aangenamer, zelfs misschien als iets wat oplucht.

Dus negeer een gevoel niet, alleen omdat het niet voldoet aan de maatschappelijke definitie van wat passie is.En kijk zeker niet naar anderen om te zien hoe passie er uiterlijk uitziet. De jouwe zal er hoogstwaarschijnlijk niet hetzelfde uitzien.

2.    Beperk niet wat passie voor jou betekent. 

Nogmaals, de algemene overtuiging is dat een passie iets groots en intens is.Als iemand zegt dat hij een passie voor piano heeft, stel je je misschien voor dat hij/ zij op hoog niveau piano speelt en regelmatig à la Wibi Soerjadi  verzonken in de muziek voordrachten geeft.In realiteit kun je prima een passie voor piano hebben en gewoon genieten van het pingelen op een piano in je vrije tijd, op je eigen niveau – wat dat ook mag zijn. Je hoeft anderen niet te imponeren met je passies. Ze zijn tenslotte van jou. Als je er plezier of betekenis van krijgt, is dat het belangrijkste.Je kunt een passie hebben voor legpuzzels als dat iets is dat je stiekem heel chill vindt om te doen.Vergeet niet dat je ’s ochtends niet uit je bed hoeft te springen en je gedwongen voelt om een ​​nieuwe puzzel te beginnen, want het is een passie.

Maar ok, is dat dan niet gewoon een hobby, vraag je je misschien af?Natuurlijk, het is een hobby. Maar om een ​​hobby te behouden, moet je er positief tegenover staan. En als je er positief tegenover staat, waarom zou het dan niet als een passie gelden?Hobby’s kunnen komen en gaan. Passies kunnen komen en gaan.Wijs iets niet af als een passie, simpelweg omdat het niet past bij het stereotype beeld ervan.

3.    Je voelt je niet altijd bereid of in staat om een ​​passie na te jagen. En dat is OK. 

Nog een mythe die mensen over passies geloven, is dat je er altijd klaar voor moet zijn om ze te volgen.Dat als je écht gepassioneerd bent door iets, je niets in de weg zult laten staan ​​en geen compromissen zult sluiten.Dat is onzin.Niemand lukt het altijd de energie of motivatie te vinden om de hele tijd een passie bij te houden. Het leven loopt zoals het loopt: Je krijgt het druk. Je merkt dat je worstelt om iets te doen waarvan je dacht dat het een passie was. Dus schrijf je het af als iets waar je toch niet zo gepassioneerd over bent.Niet zo snel met je conclusies!

Passies kunnen waar nodig prima op een laag pitje worden gezet. Ze kunnen warm worden gehouden totdat je er klaar voor bent om ze daarna weer op te pakken. Het is niet dat,  omdat je niet elke vrije seconde die je hebt aan iets kunt besteden, dat wil zeggen dat je er niet gepassioneerd over kunt zijn.Net als in alles geldt dat, als je perfectie zoekt in een passie, je het nooit zult vinden.

4.    Verwacht geen “resultaten” van je passie. 

Een passie hebben voor iets betekent niet dat je er een soort van resultaat uit moet halen. Passies, hoewel gerelateerd aan doelen, mogen op zichzelf niet als doelen worden beschouwd. Als je denkt dat je ergens geen passie voor hebt omdat je bepaalde dingen daarin niet bereikt, vergis je je toch echt. Het is namelijk  onnodig je beleving van een passie onder druk te zetten door van jezelf te verwachten ​​dat, als het écht een passie is, je X, Y of Z zou doen/behalen.Geniet gewoon van het proces, wat dat ook mag zijn. Denk aan de gitarist die puur voor zijn eigen plezier speelt, ongeacht hoe goed hij kan spelen.

5.    Je kunt passies omzeilen rond beperkingen van omstandigheden.

Heb je moeite om ergens gepassioneerd over te zijn omdat je niet de tijd of de middelen hebt om er volledig aan mee te doen? Misschien ben je gepassioneerd door het milieu, maar heb je geen tijd om vrijwilligerswerk te doen bij strandopruimingen of het geld om biologisch voedsel te kopen. Betekent dit dat je die passie niet kunt hebben? Natuurlijk niet. Je moet gewoon manieren vinden om de passie binnen jouw mogelijkheden te laten passen. Dus, in ons milieuvoorbeeld, zou je je kunnen concentreren op het verminderen van afval of het doorzoeken van kringloopwinkels voor tweedehands goederen in plaats van nieuw te kopen. Als je denkt dat je een passie voor lesgeven hebt, maar je voelt dat dit niet het moment is om een carrière als leraar te beginnen, kan je nog steeds je wijsheid en kennis delen met anderen via een blog, vlog, podcast of gewoon door te praten met anderen.

Met andere woorden: Houd jezelf niet voor de gek door te denken dat je ergens niet gepassioneerd over bent, alleen omdat je je hele levensomstandigheden niet kunt veranderen om er rekening mee te houden.Zoek naar manieren om het in je leven te passen zonder grote veranderingen aan te brengen.

6.    Je carrière kan niet altijd aansluiten bij je passies.

Veel mensen denken dat wanneer je een echte passie voor iets hebt, je moet proberen een manier te vinden om dat om te zetten in een manier om de kost te verdienen.Dat als je een gepassioneerde tennisser bent, je professional tennisser moet worden.Dat als je een passie hebt voor bakken, je een bakkerij moet openen.

Ik zal je dan maar direct uit de droom halen: Het komt niet vaak voor dat een passie uitstekend in een carrière of bedrijf past. Meestal is je werk gewoon iets dat je moet doen om de rekeningen te betalen en brood op de plank te krijgen. Hoe moeilijk het ook is om te horen, je moet soms accepteren dat je werk – waar je een groot deel van je leven aan besteedt – niet iets is waar je een passie voor hebt.

Onthoud punt 4 van hierboven en verwacht niet het resultaat van een salaris of inkomen uit je passie. Zoek in plaats daarvan manieren om je passies in je vrije tijd te vervullen.

7.    Verwacht geen passie uit de door jouw gekozen opleiding.

Als je jong bent en naar de verschillende opties voor opleidingen kijkt is het advies dat je vaak krijgt: Ga iets doen waar je een passie voor hebt. Maar wat als je nog niet zeker weet wat je passies zijn? Wat als je niet weet welke richting je op wilt?Onthoud dat je hierin niet de enige bent!

Het komt zelden voor dat iemand op zo’n jonge leeftijd zijn hele leven al in kaart kan brengen.De meesten kiezen iets waarvan ze denken dat ze daar redelijk geïnteresseerd in  kunnen blijven en/of het goed kunnen. Dat is ook zo ongeveer alles wat je kàn doen als je het niet weet. Vergeet niet dat de meeste succesvolle mensen pas gedurende hun werkende leven ontdekt hebben waar hun krachten zaten, waar ze plezier in hadden, wat ze goed konden en waar ze passie voor kregen.

8.  Je hebt misschien veel kleine passies in plaats van één grote.

Sommige mensen hebben veel interesses en hobby’s en zien zichzelf juist daarom als iemand zonder een echte passie. Hier komt punt 1 weer aan de orde, namelijk voor jezelf weten wat passie voor jou betekent. Misschien ben je een manusje van alles en heb je een hele rits van verschillende bezigheden.

Hoe kan een van deze dingen een passie zijn als je andere dingen hebt die je net zo leuk vindt? Het zijn passies omdat je ze wilt blijven doen. Je zult je uiterste best doen om ze te doen. Je passie zit hem dan in de diversiteit. Je geniet ervan van zoveel mogelijk verschillende dingen te proeven in plaats van je te concentreren op één. Of misschien vind je het gewoon leuk om nieuwe dingen uit te proberen. Dan is dat wellicht je passie.

9.  Overweeg of je misschien depressief bent.

Deze mogelijkheid vind ik toch noodzakelijk te benoemen. Als geen van alle bovenstaande punten voor jou enige logica bevatten, is het wellicht tijd de mogelijkheid te overwegen of je misschien depressief bent. Een veel voorkomend symptoom van depressie is namelijk het verliezen van interesse in dingen die je ooit leuk vond.

Als je maar enigszins denkt dat de kans erin zit dat je depressief bent, is het wel zo goed hier met iemand over te praten: Een ( huis) arts, coach, partner, goede vriend of familielid bijvoorbeeld.

Misschien vind je dit ook interessant:

Prijs jezelf naar meer zelfvertrouwen!

Houdt angst je tegen van baan te veranderen?

De winst van zelfreflectie.

In deze onzekere tijd hebben mensen met een grote controledrang het zwaar. De structuur en stabiliteit van ons leven staat op z’n kop en dat brengt onzekerheden met zich mee. Weinig is meer voorspelbaar, (behalve dat we voorlopig thuis zitten). Niets meer te plannen.  Vragen waar nog niemand antwoord op heeft zorgen voor gepieker, slapeloze nachten of emotionele belasting. Weg controle!

Zonder deze crisis was die controledrang er vaak ook al bij veel mensen. Hoe vaak heb je bijvoorbeeld stress gehad in afwachting van een bepaald resultaat? Hoe vaak heb je pijn, verdriet of teleurstelling gevoeld omdat je controle wilde houden, maar het niet lukte? Hoeveel dates heb je gehad omdat je tóch wilde weten of…Of omdat je NU toe was aan een relatie? Als je een beetje op mij lijkt, is het antwoord : Véél. Laat me eens raden: Je had ook hét plaatje in je hoofd van hoe je leven er uit zou gaan zien; Je baan, relatie, jouw huis, eventuele zwangerschap, kinderen etc. etc. En toen het niet helemaal liep zoals je bedacht had, bleef je vechten tegen alles wat jouw plan voor jouw plaatje in de weg stond.

Als ik terugkijk op mijn eigen leven zou ik willen dat ik, in plaats van zo te vechten tegen onverwachte dingen die op mijn pad kwamen, achterover had kunnen gaan zitten en het had kunnen laten gebeuren. Gewoon maar genieten van de rit. Nu pas, de laatste 10 jaar, zie ik hoeveel pijn ik mezelf heb aangedaan door stijfkoppig vast te houden aan “mijn perfecte plaatje”. Het leverde vooral angst, negativiteit en ontevredenheid op. Alleen omdat ik “moest weten”, grip wilde hebben op mijn zogenaamde “plan”. Het was míjn manier om grip op de situatie te willen houden. Ik was zo toegewijd aan “mijn plan” dat, wanneer het anders liep, ik niet eens zag of voelde dat die verandering eigenlijk was wat ik wilde! Inmiddels kennen de meesten wel de kreet: “Als niets zeker is, is alles mogelijk!” En soms zijn juist die mogelijkheden die we onszelf nóóit hadden kunnen voorstellen de allerbeste!

Veel mensen hebben last van een soortgelijke, diepgewortelde angst voor het onbekende.  We hebben er zo veel last van, dat we vooral bezig zijn met de rit van het leven te doorstaan, in plaats van er van te genieten. Komt dat je bekend voor?

HOE DE CONTROLEDRANG LOS TE LATEN

Hieronder vind je 7 eenvoudige manieren om jou te helpen die behoefte naar controle te overwinnen en in plaats daarvan wat meer te ontspannen in het leven.

 

 1. Realiseer je dat er veel wegen naar Rome leiden.

Soms zijn we zo ingesteld op onze eigen ideale manier dat we ons niet realiseren dat er ook andere manieren zijn om ergens te komen. Als je altijd rechtdoor gaat, sla dan nu eens link- of rechtsaf. Je rijdt misschien iets om, maar zo kom je er ook. Met andere woorden: Alleen omdat het niet op een manier( de jouwe)  gebeurt, betekent niet dat het niet op een andere manier kan.

2. Houd niet teveel vast aan bepaalde doelstellingen in jouw leven.

Je wilt persé dat iets gaat zoals je dat bedacht hebt. En wat als dat niet gebeurd? Zoiets merk je wanneer je je overweldigd voelt en onder druk staat over de uitkomst. Schrijf erover en laat het op papier los. Zoom uit en probeer het grotere plaatje te zien. Is het mogelijk dat je deze situatie door een te smalle lens hebt bekeken omdat je bang bent? Wat voor mogelijkheden zijn er nog meer? Gebruik je fantasie.“Als je loslaat, heb je je handen vrij” geldt hier. Door niet vast te houden aan de door jouw gewenste uitkomst, stel je jezelf open voor andere mogelijkheden en oplossingen.

3. Maak een mantra van de volgende zin: Ik ga met de stroom van het leven mee en vertrouw erop dat dingen voor mij werken.” 

Bevestigingen brengen een nieuwe boodschap naar je onderbewustzijn. Jarenlang dacht je misschien, “Zo zouden de dingen moeten gaan, en als ze niet op deze manier gaan dan zijn ze niet goed”. Creëer een nieuwe manier van denken over het leven door dit dagelijks voor jezelf te herhalen.

4. Oké zijn met NIET WETEN. 

“Wanneer niets zeker is, alles mogelijk is”. Herinner jezelf eraan dat niet-weten iets moois is en tot levensveranderende ervaringen en ontdekkingen leidt. 5. Stel jezelf voor als een 80-jarige opa of oma die herinneringen ophaalt aan zijn/haar leven. Je weet al hoe alles in je leven is afgelopen en je lacht om de herinneringen. De mooiste herinneringen en verhalen die je je kinderen en kleinkinderen zult vertellen zijn waarschijnlijk de verrassingen, de spontane gebeurtenissen die tot iets bijzonders en memorabels hebben geleid. Draait het leven uiteindelijk niet om al die mooie, gekke, onverwachte memorable dingen?

6. Kies andere woorden.

Je beseft het misschien niet altijd, maar er zijn bepaalde woorden die we gebruiken om  goede en slechte ervaringen in het leven te omschrijven. Uiteraard willen we vooral die goede ervaringen. Woorden als “Perfect, mager, snel, rijk, veilig” zijn bijvoorbeeld  woorden die we vaak gebruiken voor dingen die we als “goed” zien. Terwijl “eng, lang, pijnlijk en schokkend” als slecht worden beschouwd. Wat als je een ander woord zou kiezen? Wat als je meer bereikte wanneer je  bijvoorbeeld“ perfect” zou vervangen door “opwindend”, “eng” door “avontuurlijk”, “snel” door “natuurlijk” en “pijnlijk” door “genezing”?

7. Verzamel bewijs uit eerdere ervaringen.

Maak een lijstje met momenten waarop je geen idee had wat er ging gebeuren. Of wanneer je een plan had en de dingen niet liepen zoals je wilde. Maak hieruit een lijst van alle positieve punten die uit die ervaring kwamen. Welke deur ging er open toen er een deur dicht ging? Welke nieuwe kansen /mogelijkheden ontstonden er?Haal nu een keer diep adem en stel je voor dat je jezelf hebt bevrijd van “je plan” en op het onbekende hebt vertrouwd. Stel je voor dat je geniet van je werk of blind date en merkt dat je het naar je zin hebt gehad en iets over jezelf hebt geleerd, hoewel die functie of persoon niet bedoeld was. Met dit acceptatieniveau zijn de mogelijkheden eindeloos!

 

Misschien vind je dit ook interessant:

Onzekerheid

Denken vanuit je hart

Own your shit

Het imago van een coach is héél langzaam aan het veranderen. Toch kom ik nog steeds mensen tegen die denken dat ze met hun ogen dicht op een bank moeten liggen om hun energie te laten stromen. Dat er bij een coach altijd termen als “In je kracht” en “de weg naar je ziel” gebruikt worden. Er zijn vast coaches die op die manier werken. En dat is prima.

Zelf ben ik een redelijk nuchter typetje. Voetjes in de klei en recht toe recht aan. Eerlijk en direct. 
Zonder respectloos te willen klinken, werk ik niet met zwevende termen of “helende woorden”.

Veel sporters, zakenmensen en spirituele leraren noemen allemaal zelfreflectie als één van de essentiële sleutels tot succes. Dit geldt ook voor ‘gewone mensen’ die voldaan en gelukkig zijn met hun leven.

Dus waarom is zelfreflectie zo belangrijk? Dat ga ik je vertellen, en vooral ook wat je kunt doen om een meer succesvol en bevredigend leven te leiden.

 

 

Wat is zelfreflectie?

Om het heel eenvoudig te zeggen is zelfreflectie het “nadenken over jezelf”. En daarmee bedoel ik niet: “Hoe zie ik er uit?” of “Staat deze jurk mij goed? “ Wat ik er wél mee bedoel is dat je stil staat bij je eigen karakte, acties en motieven.” Het gaat erom een stap terug te doen en na te denken over je leven, gedrag en overtuigingen.

De meeste topsporters benadrukken ook hoe belangrijk het voor hun prestaties is om aan zelfreflectie te doen en de impact die dit heeft op hun zelfvertrouwen en prestaties.

Na elke wielerkoers bijvoorbeeld reflecteren wielrenners met het hele team wat er goed ging en wat voor de volgende keer verbeterd zou kunnen worden. Ze kijken naar elk klein detail: Van de vorm van de helm van een wielrenner, tot wanneer hij een zouttablet nam, tot zijn emotionele toestand tijdens de wedstrijd.
De tijd die een wielrenner neemt om stil te staan en na te denken over alle details van zijn handelingen knabbelt seconden van zijn racetijd af, wat vaak het verschil maakt tussen winnen – of niet.

Nu denk je misschien, Ja duhhh… natuurlijk doen ze dat! Daarom is het een topsporter. Maar wat nou als hij na elke wedstrijd gewoon in beweging bleef? Wat als hij nooit stil zou staan en nadenken over wat hij anders zou kunnen doen? Dat zou raar zijn, toch?

Maar dat is wat velen van ons doen met precies datgene dat het aller belangrijkst is: Ons leven.

Wat er gebeurt als je niet nadenkt.

We blijven in beweging. We draven door. We stoppen niet om even na te denken. We blijven wegen in slaan die ons ons leven kosten ( ziekte, mentale problemen), relaties die onze energie opslurpen, omstandigheden die ons stress opleveren, ongelukkig, gefrustreerd en doodop.

We blijven op de loopband van het leven rennen en denken dat we geen tijd te verliezen hebben. Dus we blijven bewegen om bij te blijven. Maar heel vaak crashen we of branden we gewoon op. Waarom? De enige manier om het tempo van het leven bij te houden, is STOPPEN. Van de loopband af springen. Na te denken over wat werkt en wat niet. Bepalen wat te bewaren en wat er moet veranderen.

Wanneer een project of iets niet goed gaat op het werk, wat doet je dan? Je neemt even de tijd om een stap terug te doen en te kijken wat er mis is gegaan en wat je de volgende keer anders zou kunnen doen. Hetzelfde zou voor het leven moeten gelden, maar we nemen er vaak de tijd niet voor om over na te denken. Waarom niet?

Ik heb in mijn praktijk inmiddels veel redenen gehoord. Misschien heb je het gevoel dat je geen tijd hebt en ligt er gewoon teveel op je bord. Of misschien heb je niet de energie. Je bent moe en hebt het gevoel dat het nóg iets is dat MOET. Misschien besef je niet hoe belangrijk het is, welke impact het kan hebben, en hoe het je leven positief kan veranderen. Of misschien heb je gewoon het gevoel dat het te moeilijk is. Veel van mijn cliënten denken dat ze niet weten waar ze moeten beginnen of waar ze aan moeten denken.

Dit is vaak een reden waarom mensen naar een coach gaan. Om tijd en ruimte te nemen die ze zichzelf niet bieden. Om de juiste vragen te stellen en ruimte te maken voor de antwoorden.

Het goede nieuws is dat je niet persé iemand hoeft in te huren om de enorme voordelen van zelfreflectie te plukken. Het enige dat nodig is, is bewustzijn, betrokkenheid en toewijding van tijd.

Het belang van zelfreflectie.

Veel mensen vinden zelfreflectie moeilijk of lastig. Ze begrijpen niet waarom ze het nodig hebben en ze zien de voordelen er niet van. Waarom is zelfreflectie belangrijk voor jou? Ik zal een paar voordelen noemen:

Zelfbewustzijn verbeteren.

Het is nodig om jezelf op een dieper niveau te begrijpen. Zelfbewustzijn en een beetje zoeken naar een ziel is cruciaal voor succes op alle gebieden van het leven.
De tijd nemen voor zelfreflectie over het leven leidt tot meer zelfbewustzijn, wat op zijn beurt leidt tot zelfverbetering. Bovendien verbetert een sterk zelfgevoel je zelfvertrouwen en zelfrespect. Waar je je gelukkiger bij voelt.

Andere blik op de zaak.

Zelfreflectie stelt je in staat dingen vanuit een ander gezichtspunt te begrijpen en te zien. Wanneer je een stapje terug doet van een situatie, krijgt je een nieuwe kijk op de zaak, en een nieuw begrip. Je kunt het hele plaatje zien, niet alleen het stukje van de puzzel. Je wordt hierdoor meer open van geest.

“Door de bomen het bos niet meer zien” betekent dat iemand zo betrokken is bij de details van een situatie dat ze het complete plaatje niet meer kan zien.

Dit is het voordeel van zelfreflectie. Je kunt uitzoomen en het hele bos zien.

Sta jezelf toe dat je reageert, of juist niet reageert.

Je hebt vast wel eens iets gezegd of gedaan waarvan je later dacht: Oh, had ik dat maar niet gedaan of gezegd! Als je direct reageert, denk je niet na over de mogelijke gevolgen van je acties. Maar wanneer je tijd besteedt na te denken over een situatie, kan je nadenkender reageren en je gedrag voor de volgende keer veranderen.

Als impulsief én emotioneel persoontje leerde ik al vroeg in mijn carrière dat impulsief zijn consequenties had. Een betrokken manager gaf me hierover een goede raad. Hij adviseerde me 24 uur te wachten voordat ik iets ging bespreken waar ik overstuur van was. Door deze gedwongen tijd van zelfreflectie kon ik de balans opmaken van mijn gevoelens en emoties. Ik was daarna beter in staat om de situatie of kwestie met een helder hoofd én een breder perspectief te benaderen.

Vergemakkelijk een dieper niveau van leren

Wanneer mensen de tijd krijgen om na te denken, te “herkauwen” en/ of te integreren, zijn ze beter in staat om verbanden te leggen en informatie te onthouden. Bij groepstrainingen waarin nieuwe onderwerpen geleerd worden wordt daarom vaak, al is het maar 5 minuten, tijd gegeven voor zelfreflectie. Zelfs 5 minuten om te integreren en na te denken over wat je hebt geleerd, kan een enorm verschil maken.

Denk hier zelf eens over na. Als je na het lezen van dit artikel meteen verder gaat met het volgende, hoeveel denk je dat je je zult herinneren?

Als je dit artikel leest en daarna vijf minuten neemt om na te denken over je lessen, hoeveel meer onthoud je dan?

Het vertrouwen verbeteren

Wanneer je reflecteert, krijg je een beter inzicht in wat werkt en wat niet. Hierdoor kan je betere beslissingen nemen en je acties daarop bijsturen.
Elke keer dat je verbetert, helpt het je zelfvertrouwen op te bouwen met meer kennis en perspectief.

Daag je aannames uit

Wat jij gelooft dat waar is, is niet altijd de waarheid. Een van de beste manieren om een beperkende overtuiging aan te pakken, is om een stapje terug te doen en de geldigheid van die overtuiging te bespreken.
Zelfreflectie stelt je in staat om overtuigingen en aannames uit te dagen die je in de weg staan.

Hoe doe je dat, zelfreflectie?

Ok, dus je begrijpt de voordelen en bent klaar om aan de slag te gaan? Hier is hoe:

Het proces van zelfreflectie

STOP: Neem een stap terug uit het leven of een bepaalde situatie.
KIJK: Identificeer en verkrijg perspectief op wat je ziet en ziet.
LUISTER: Luister naar je intuïtie, de aangeboren wijsheid die opborrelt wanneer je deze de tijd en ruimte geeft om tevoorschijn te komen.
ACTIE: identificeer de stappen die je moet zetten om verder te gaan, aan te passen, te veranderen of te verbeteren.

Waarover je moet nadenken.

Er zijn twee belangrijke onderdelen voor zelfreflectie.

1. Denk na over jezelf.

Dit omvat wie je bent en wat je wilt voor je leven. Dit is het stuk over zelfbewustzijn waar ik het eerder over had.

Hier zijn wat vragen om na te denken wanneer je over JOU nadenkt:

Wat zijn mijn kernwaarden? Wat zijn de overtuigingen, principes of ideeën die erg belangrijk voor me zijn? Wat zijn mijn prioriteiten?
Wat zijn mijn vaardigheden, sterke punten of talenten?
Wat zijn de zwakheden of blinde vlekken waar ik op moet letten?
Wie wil ik zijn?
Welke energie wil ik brengen bij alles wat ik doe?
Wat is de impact of het verschil dat ik wil maken? Hoe wil ik een bijdrage leveren of waarde toevoegen?
Wat zijn mijn passies? Waar hou ik van? Waar word ik betrokken, gemotiveerd en enthousiast van?
Zijn er overtuigingen die ik heb die me beperken?
Wat wil ik voor mijn leven? (als je tenslotte niet weet wat je wilt, hoe verwacht je dan dat je daar komt?)
Wanneer ben ik op mijn best?

2. Denk na over die gebieden van je leven die voor jou belangrijk zijn.

Dit kan betrekking hebben op relaties, thuis en gezin, carrière, gezondheid en welzijn, financiën, doelen, spiritualiteit en persoonlijke groei, plezier en ontspanning.

Vragen om jezelf te vragen in zelfreflectie

Hier zijn enkele vragen om jezelf te stellen in het proces van zelfreflectie:

Hoe voel ik me globaal over X deel van mijn leven? Op een schaal van 1-10, hoe waardeer ik mijn tevredenheid en succes?
Wat werkt er? Wat werkt niet?
Wat wil ik meer van – of minder van?
Wat zijn mijn prestaties / overwinningen / successen? (Mensen zijn vaak standaard gefocused op wat verkeerd is of niet werkt – het is net zo belangrijk om je te concentreren op wat goed gaat!)
Wat wil ik? Wat zijn mijn verwachtingen of doelen?
Waar ben ik dankbaar voor?
Hoe zou ik dit deel van mijn leven verbeteren? Welke acties kan ik ondernemen?

Wanneer zelfreflecteren?

Hoe meer je zelfreflectie een gewoonte en deel van je routine kunt maken, hoe groter de impact zal zijn. Hieronder enkele ideeën om je op weg te helpen. Bepaal voor jezelf welke voor jou zullen werken.

Oud en Nieuw – Er is een reden waarom Nieuw Jaars -voornemens een traditie zijn geworden. Het is een goed moment om na te denken over het jaar dat is verstreken en te bepalen wat je wilt (je intenties, doelen, verlangens) in het komende jaar.
Mijlpalen – Een verjaardag is een mooi moment voor zelfreflectie. Je kunt ook een jubileum, een religieuze feestdag of een andere datum kiezen die voor jou van belang of belangrijk is.
Maandelijks of wekelijks – Misschien wil je aan het begin van de maand tijd plannen, of een dag van de week kiezen, zoals zondag om de week daarvoor te reflecteren.
Dagelijks – Een dagelijkse oefening van zelfreflectie is waarschijnlijk een van de beste manieren om een gewoonte te creëren. Ik heb veel klanten die ik de opdracht geef ’s avonds in een boekje bepaalde evenementen van die dag te beschrijven. Terwijl je schrijft reflecteer je op wat er is gebeurt, hoe je je voelde en kan je bedenken hoe je het anders zou willen. Anderen vinden het heerlijk vroeg op te staan om in alle rust na te kunnen denken.
Na een ‘evenement’ – Had je een vreselijke werkvergadering? Een aanvaring met je kinderen of partner? Neem even de tijd om een stap terug te doen en na te denken over wat er is gebeurd. Als je dit doet, kan je beter begrijpen wat er is gebeurd en toekomstige incidenten voorkomen die vergelijkbaar zijn met deze.

Tips

Hier zijn enkele extra tips om zelfreflectie te doen:

• Pak een dagboek – Als je er geen hebt, ga dan naar de winkel en vind er een waar je van houdt. Schrijven heeft bewezen nieuwe niveaus van begrip te vergemakkelijken en niveaus van stress aanzienlijk te verminderen. Bovendien, als je iets ziet, kun je het op een andere manier verwerken. En als het eenmaal voelbaar is, heb je een groter vermogen om het aan te pakken, of laat het los.
• Schema Tijd – Plan een ononderbroken tijd waarin je ruimte hebt, rustig bent en kunt scherpstellen. Of dat nu 5 minuten per dag is of een halve dag per kwartaal. Als je denkt dat het gewoon gaat gebeuren, is het dat niet. Je moet iets doen om het te laten gebeuren.
• Verantwoordelijkheid – Word lid van een groep, krijg een coach, zoek een buddy, vertel het aan je partner – zoek iemand om dit mee te doen. Een klant van mij zei dat het meest waardevolle deel van onze Coach sessies voor haar was dat ze iemand had die ze wekelijks moest rapporteren. Het dwong haar om het werk te doen dat ze anders niet alleen zou hebben gedaan.
• Wees een vlieg aan de wand – Wanneer je reflecteert op iets, vooral relaties, is het handig om de positie van een neutrale waarnemer aan te nemen. Doe een stap terug en bekijk de situatie alsof je een vlieg aan de muur bent, of alsof je de hele scène op een filmscherm bekijkt. Let op wat je ziet, hoort en voelt over wat je ‘observeert’. Het geeft je een totaal anders perspectief!
• Mediteren – Er zijn honderden onderzoeken die de voordelen van meditatie aantonen. Er gebeurt iets machtigs als je ergens niet ‘aan denkt’. Dingen borrelen. Je hebt ongelooflijke, aangeboren wijsheid in je en meditatie laat het doorbreken. Nogmaals, het is gewoon een kwestie van tijd en ruimte geven om er gebruik van te maken.

Als zelfreflectie momenteel geen vast onderdeel van je leven is, is dit je wake-up call. Het is tijd voor jou om een stap terug te doen. Tijd om uit de tredmolen van het leven te stappen. Tijd om na te denken.

Welke stap je ook neemt, is perfect. Er is geen ‘juiste’ of ‘verkeerde’ manier om dit te doen. Het is alleen wat voor jou werkt.

Als ik iets heb geleerd van het werken met klanten door de jaren heen, is dat verschillende dingen werken voor verschillende mensen. Er is geen one size benadering van zelfreflectie, net zoals er geen one size benadering van het leven is.

Dus, hoe ga jij aan de slag?

Misschien vind je dit ook interessant:

Hoeveel zonnebrillen draag jij?

Mijn eigen Creatrix® ervaring.

Intuïtie is weten zonder te weten dat je het weet.

Ook ik ben maar een mens….

Ik mag dan wel pretenderen als coach anderen te kunnen helpen met allerhande issues, natuurlijk heb ik zelf óók mijn zwakheden en triggers.

Zo werd ik daar deze week ook weer eens serieus mee geconfronteerd.

Één van mijn triggers is vertrouwen. Of beter gezegd: Het gebrek eraan. En dan bedoel ik het vertrouwen in anderen. In de goede bedoeling van anderen, om precies te zijn.

Hier heb ik de afgelopen jaren hard aan gewerkt, en waar ik vroeger direct een “wat mot je” houding aanname bij huis -aan huis- verkopers, iemand die hulp aan bood verdacht van secundaire bedoelingen,  mannen altijd verdacht van louter seksuele intenties, ben ik daar de afgelopen jaren een stuk milder in geworden.

Ik heb mogen ontdekken dat de wereld ook mooi en goed kan zijn, als je maar vanaf de juiste plek staat om het uitzicht te bewonderen. Zodat je het mooie van het lelijke kan onderscheiden.

En die plek is doorgaans daar waar het “goed voelt”.

Maar daar wordt het meteen ingewikkeld.

Ik had de laatste jaren een bijzondere vriendschap opgebouwd met iemand. Iemand die mij leerde kennen in de  Wat- mot- je tijd. Waar ik al mijn twijfels en wantrouwen op los liet . Die ik op afstand hield omdat er zomaar slechte bedoelingen achter zouden kunnen zitten.

Toch bleven we contact houden. Spraken elkaar af en toe, en langzaam kroop ik uit mijn schulp. Ik gaf langzaam toe dat ik wel wat érg voorzichtig was, en vertelde over mijn wantrouwen, dat voortkwam uit angst om gekwetst te worden. Mijn hele leerfase lang hadden we af en aan contact. Soms een jaar of twee niet, soms een paar maanden wel. Dat was prima zo.

Naar mate ik meer leerde over mezelf kwam ik erachter dat ik meer naar mijn  gevoel en onderbuik moest luisteren. Dat ik minder moest nadenken, analyseren en willen begrijpen. Meer voelen. En dat lukte, steeds beter. Ik merkte dat ik me veel meer open stelde naar anderen. Me vooral kwetsbaarder durfde op te stellen. Meer durfde te vertellen, ook als het even minder ging.

Ik hield er mooie vriendschappen aan over, en anderen verdwenen juist omdat ik dat deed. En dat was óók ok. Want ik voelde me er goed bij.

Toch worstelde ik soms nog met het voelen en nadenken. Ik ging mezelf bijvoorbeeld vragen stellen als: Ben ik nu voorzichtig omdat ik die trigger nog steeds heb, of valt dit onder de categorie ”gezond wantrouwen?”. Ik voelde me soms schuldig omdat ik toch deze vragen bleef houden, en bleef mezelf voorhouden dat ik nog veel werk te verrichten had wat dat betreft.

Afgelopen week kwam ik erachter dat de bewuste vriendschap die ik dacht te hebben gebaseerd was op slechte intenties. Dat het contact dat we hadden niet bedoeld was uit vriendschap, maar dat er ander zaken meespeelden, waarvan ik niets wist. Of eigenlijk..ik had wel twijfels gehad, maar ze uitgesproken in het kader van mijn leerproces. En dat werd met verdriet ontvangen. Hoe kwam ik erbij??  Ik ontdekte dat mijn gevoel had geklopt. Dat veel dingen onjuist waren. Dat mensen nog steeds oneerlijk kunnen zijn.

De klap kwam hard aan. Heel hard. Enerzijds omdat mijn “angst om gekwetst te worden” weer als een vulkaan mijn lijf door spoot, anderzijds omdat ik gefaald had. Gefaald had te luisteren naar mijn gevoel. Mijn intuïtie, dat jarenlang alarmbelletjes heeft laten afgaan heb ik genegeerd, omdat ik mijn eigen trigger de “baas” wilde blijven. Terwijl ik zonder me het te beseffen, weer mijn oude patroon had opgepakt; namelijk het weg beredeneren van mijn onderbuik gevoel.

Dat wat nu op volle kracht zijn werk deed, had ik genegeerd. En dat doet fucking veel pijn.

Het goede nieuws in dit pijnlijke verhaal is, dat we wel degelijk groeien. Dat we ons ontwikkelen als we aan onszelf werken. Al zien we het soms niet meteen. Jij, ik, mijn cliënten, als we blijven werken aan ons zelf boeken we vooruit gang. Ook ik heb vooruitgang geboekt met deze trigger. Want waar ik vroeger helemaal het risico niet was aangegaan om op mijn bek te gaan, heb ik dat nu wel genomen. Ik heb er hele mooie mensen aan overgehouden. Prachtige banden opgebouwd.  Mooie verhalen ontdekt. En ik heb vertrouwen gekregen in mensen. Ondanks alles.

Als we nooit opgestaan waren hadden we nooit leren lopen.

Ik ben nu een keer op m’n bek gegaan. Maar sta ook weer op. Want als je staat zie je pas hoe mooi de wereld is.

Misschien vind je dit ook interessant:

Teleurstelling. Hoe ga je daar mee om?

Afgewezen worden.

Intuïtie is weten zonder te weten dat je het weet.