Het imago van een coach is héél langzaam aan het veranderen. Toch kom ik nog steeds mensen tegen die denken dat ze met hun ogen dicht op een bank moeten liggen om hun energie te laten stromen. Dat er bij een coach altijd termen als “In je kracht” en “de weg naar je ziel” gebruikt worden. Er zijn vast coaches die op die manier werken. En dat is prima.
Zelf ben ik een redelijk nuchter typetje. Voetjes in de klei en recht toe recht aan. Eerlijk en direct.
Zonder respectloos te willen klinken, werk ik niet met zwevende termen of “helende woorden”.
Ik heb een achtergrond met het werken in doelstellingen, en ben dan ook behoorlijk resultaatgericht. Komt er een clïent bij mij, dan werken we aan een oplossing, en wel de beste en meest passende. Zo simpel is dat.
Ook als het gaat om issues met een emotionele lading, zoals gebrek aan zelfvertrouwen of eigenwaarde, angst, boosheid, verdriet…..
Het is mijns inziens niet altijd nodig om urenlange coach sessies te houden waarin iemand alle negatieve ervaringen oplepelt, om een manier te vinden zich daar beter mee te voelen. Vaak voelen ze zich juist daardoor nog slechter, omdát ze alles moeten herbeleven.
Soms zijn inzichten genoeg, die door de juiste vragen te stellen zomaar iemand heel anders naar dingen kan laten kijken. Door andere gedachten voelen ze zich anders- beter- en zullen daardoor anders handelen.
Wat ik wel heel vaak merk, is dat “though love” ( ik kan er geen lekker bekkend nederlandse uitdrukking voor vinden) in de meeste gevallen nodig is. Tough love is bedoeld om mensen wakker te schudden, in beweging te zetten, ze vanaf een andere plek naar zichzelf of een situatie te laten kijken. Vanaf die andere plek hebben ze meestal hele andere, positievere gedachten. Wat dus tot positievere emoties en acties leidt.
Ik ben duidelijk een tough love-Coach. Mijn cliënten moeten 100 % vertrouwen op het feit dat alles wat ik zeg en doe, ook als ik ze zonder handschoenen aanpak, in het kader staat van het werken naar een resultaat.
Ik ben me enorm bewust van deze verantwoordelijkheid, want een clïent stelt zich erg kwetsbaar op. Één misstap en het vertrouwen is weg, waarna iemand zich onbewust af zal sluiten voor de hulp.
Toch hoor ik achteraf heel vaak van mijn cliënten dat die tough love nét was wat ze nodig hadden. Dat ze voorheen al x of y geprobeerd hadden, maar niemand nog zó confronterend was geweest. Dat het nodig was die symbolische spiegel voor hun neus te blijven houden al boden ze weerstand, omdat ze anders weer waren weggelopen voor de dingen die ze moeilijk vonden te zien.
Dus ik geloof in Tough, maar wél met veel Love.
Omdat het werkt. Zo simpel is dat.