Monique Stam Coaching

Coaching voor vrouwen die klaar zijn voor een nieuw begin.

by

WAAROM JE JE ALLEEN VOELT

Je alleen voelen is een gevoel waar we allemaal , in verschillende vormen, mee te maken hebben.

De realiteit is dat we in ons leven verschillende fases doorlopen die er mede voor zorgen dat mensen komen en gaan. Ook zijn er situaties die er voor zorgen dat we ons terug trekken en we ervoor kiezen met sommige mensen de verbinding te verbreken.  Dat is lastig, want mensen zijn nu eenmaal sociale wezens. Het gros van de mensen heeft een bepaalde sociale connectie nodig. Deze stimuleert namelijk specifieke delen van  onze hersenen. Je hersenen ”belonen” je eigenlijk met bepaalde stofjes die je een goed gevoel geven wanneer je je sociaal gedraagt. Wanneer je eenzaam bent vertelt je brein je dat je die sociale behoefte moet vervullen.

Wat zijn eigenlijk redenen waardoor we ons eenzaam voelen? Door die te begrijpen, vind je makkelijker een manier van aanpak die voor jou werkt om dat gevoel kwijt te raken.

  • Je mist goede vrienden of familie

Het leven is heeft ook een eb en een vloed; Soms hebben we het geluk omringd te zijn door mensen die van ons houden en om ons geven. Andere keren merken we dat we afgedreven zijn van mensen die voorheen wél dichtbij ons stonden. Weer anderen hebben geen hechte vriendschappen of close family door hun manier van leven. Eenzaamheid kan in zulke gevallen angstaanjagend zijn en leiden tot een sociaal isolement. Ook kan je in een fase van je leven zitten waarin het moeilijker is vrienden te maken; Als nieuw bakken ouder of juist als vers-  gepensioneerde. Het is niet gek dat bij het overgaan naar een andere fase in je leven je sociale cirkel ook verandert. Als nieuwbakken papa of mama besteed je opeens veel meer tijd aan je kersverse gezin. Daar komen nieuwe verantwoordelijkheden bij kijken die tijd en aandacht vragen. Veel vriendschappen veranderen doordat de één meer vrijheden heeft zonder kind( eren) dan de ander. Gepensioneerden kunnen zich eenzaam voelen wanneer ze niet meer de sociale basis hebben die een werkomgeving altijd bood. Maar ook mensen die hun leefstijl omgooien, bijvoorbeeld stoppen met drank of drugs, ervaren vaak een rigoureuze verandering van hun vriendenkring. Als de gemeenschappelijke factor voorheen feestjes , uitgaan of het nachtleven was, verdwijnt deze vaak na het omgooien van je levensstijl waardoor vriendschappen doodbloeden.

  • Het gevoel hebben dat niemand je begrijpt

Voel je je onbegrepen? Dan vind je het vast moeilijk jezelf te zijn bij anderen. Je herkent  jezelf niet in hen. Het gevoel niet begrepen te worden zorgt vaak voor een onbewuste muur tussen jou en andere mensen die je belemmert om écht verbinding te maken.  Nog moeilijker is het om hulp te vragen wanneer je die verbinding niet voelt met andere mensen. Zelfs het proberen een nieuwe vriendschap op te bouwen kan heel lastig zijn omdat je niemand vindt waarbij je bereid bent jezelf helemaal bloot te geven.

  •  Verhuizen

Los van het feit dat een verhuizing één van de meest stressvolle situaties is voor mensen, vergt het ook veel tijd om alles te organiseren, in- en uit te pakken, te installeren etc. Daarnaast raak je bij een verhuizing soms je vertrouwde omgeving kwijt; Vrienden en familie blijven achter en in de nieuwe omgeving ken je nog niemand. Niet gek dat je na zo’n ingrijpende gebeurtenis je je alleen kan voelen.

  •  Lastig nieuwe mensen leren kennen of contacten te onderhouden

Laten we eerlijk zijn: Het is gewoon niet altijd makkelijk om nieuwe mensen te leren kennen of zelfs bestaande contacten te onderhouden. Contacten onderhouden, zeker nieuwe, vergt best wat inspanning, tijd en energie. En hoe doen we dat? Met de komst van internet is er meer afstand ontstaan in het ontmoeten van nieuwe mensen. Veilig achter een scherm houden we langer en meer afstand van onbekenden dan wanneer we iemand in real life ontmoeten. Vroeger waren er meer gelegenheden om nieuwe mensen face to face in een ontspannen omgeving spontaan te ontmoeten. Kerken, bars en werk waren toentertijd de meeste gebruikelijke plekken om nieuwe contacten op te doen en vrienden te maken. Het was minder doelgericht en makte het makkelijker sneller een échte verbinding te voelen met iemand dan de huidige digitale wereld.

  •  Pesten of discriminatie kan tot sociale uitsluiting leiden

Ik gooi ht er maar gewoon uit zoals ik erover denk: Mensen kunnen klootzakken zijn. Helaas wordt niet iedereen volwassen als ze volwassen worden. Veel pesterijtjes die mensen als tieners doen, worden nog steeds gedaan door sommigen in volwassen relaties en op het werk. Het kan zelfs erger zijn omdat een volwassene jarenlange ervaring heeft met het leven van een ander zuur maken. Pesten, discriminatie en sociaal isolement vanwege een andere cultuur, politieke voorkeur of religie kunnen hier allemaal aan bijdragen. Het isolement kan je het gevoel geven dat niemand om je geeft.

  • Het gevoel buitengesloten te worden van een groep

Ik zei al eerder; Wij mensen zijn sociale wezens. We willen graag ergens bij horen. Geen klik hebben met een groep waarvan je deel wilt uitmaken doet daarom pijn. Misschien wordt je over het hoofd gezien. Of word je actief uitgeschakeld.  Het kan ervoor zorgen dat je je hierdoor onzichtbaar en niet verbonden met anderen voelt. Het goede nieuws is dat er altijd andere groepen zijn waarvan je deel kan uitmaken. Hier is internet dan wél weer heel fijn, want online vindt je tal van interesse groepen voor hobby’s, goede doelen, het vinden van een partner of nieuwe vrienden. Mijn tip hierbij is dan vooral deze contacten iet eeuwig digitaal te houden, maar juist de verbinden in real life op te zoeken.

  • Gebrek aan zelfvertrouwen of zelfrespect om sociale interacties op gang te brengen

Laten we eerlijk zijn; Het kan soms intimiderend zijn om nieuwe sociale contacten op te doen. Je moet niet alleen bereid zijn jezelf open te stellen voor een onbekende, je moet je zelf ook toestaan kwetsbaar te zijn. Zinvol contact met anderen is namelijk moeilijk op te bouwen wanneer je jezelf niet durft te zijn en je je niet kwetsbaar durft op te stellen. Super spannend natuurlijk! Zeker wanneer je geen zelfvertrouwen hebt of moeilijk met afwijzingen kunt omgaan. Maar troost je:  Er zijn veel meer “sociaal onhandige mensen” dan je denkt. Ze voelen zich vaak alleen omdat ze moeite hebben de risico’s te nemen die  wél nodig zijn om nieuwe waardevolle contacten te maken. Wanneer je dit bij jezelf herkent, wees je hier dan van bewust. Dit is de eerste stap om je steeds een stukje kwetsbaarder te durven opstellen.

  •   Een werkomgeving die geen zinvolle sociale contacten bevordert

Met de lockdown en het nagenoeg normaliseren van het thuiswerken, zijn er veel mensen in een eenzaam gat gevallen. We hebben de sociale omgeving van collega’s nodig om het gevoel te behouden “ergens bij te horen”. Het bedrijf, het team: Samen betekent niet alleen. Maar vanaf je keukenstoel of eigen werkkamer is het lastig op lange termijn dat samen-gevoel vast te houden. Pleit er daarom voor toch één of twee dagen in de week een teamdag op kantoor te hebben. Los hiervan zijn er bedrijven waar veel cynische collega’s rondlopen. Of zij die er een punt van maken werk en privé altijd gescheiden te houden. Collega’s die hun ontevredenheid ongevraagd ventileren. Deze negativiteit spoort niet aan om diepere verbindingen te maken. Het kan dus zijn dat, ondanks dat je werk een plek is voor sociale contacten, er geen goede sfeer hangt. Misschien isoleert het je in je werk of is het een branche waar vaak negatieve stress heerst. Kijk eens om je heen naar een ander team, afdeling of bedrijf als je merkt dat dit voor jou geen gezonde werkplek blijkt te zijn.

  • Een ongezonde relatie hebben of een relatie breuk ervaren

Scheidingen en ongezonde relaties zijn traumatische ervaringen die diepe littekens kunnen achterlaten.  Zelfs bij het uit elkaar gaan als vrienden kan eenzaamheid je enorm overvallen. Van een “wij” situatie beland je opeens in een  “ik” situatie die je ontgroeid was. Je voelt je vaak heel alleen in de wereld als je opeens, zeker als je ook kinderen samen hebt, alles zelf moet runnen, beslissen en doen.  Daarnaast gaan niet alle scheiding soepel, wat bovenop de pijn voor extra onrust zorgt waar niemand anders dan jij mee moet dealen. “Tenslotte was het jouw relatie en niemand voelt zich precies zoals jij”, denken we vaak.  Ongezonde relaties zijn zelfs nog erger omdat ze vaak maar doorsukkelen tot je helemaal op bent en niet anders meer kunt dan er een einde aan te maken. Tot die tijd lijden we en hebben we de neiging ons te verstoppen in onze eigen bubbel voor de buitenwereld om de negativiteit van de ander te ontwijken en/ of mee te kunnen dealen.

  • Je probeert een leegte te vullen in jezelf door je op anderen te focussen

Soms komt eenzaamheid door het té veel proberen contact te leggen met anderen. Er zijn veel mensen die sociale contacten juist opzoeken; niet zo zeer omdat ze op zoek zijn naar een ware verbinding als wel vooral omdat ze hun eigen problemen proberen te negeren. Zolang ze namelijk tijd steken in anderen, hoeven ze niet naar zichzelf en hun eigen problemen te kijken of te reflecteren. Het probleem hiervan is dat de energie éénrichtingverkeer is; van jou naar de ander. Hierdoor wordt een relatie eenzijdig en voel je je eenzaam omdat je niet krijgt wat je nodig hebt.

  • Je hebt gezondheidsproblemen die sociale contacten moeilijk maken

Veel gezondheidsklachten kunnen het ingewikkeld maken sociale contacten te onderhouden. Bij psychische aandoeningen zoals depressie en angst hebben mensen de neiging zich terug te trekken van anderen of zorgen voor angst voor normale sociale situaties. Ook kunnen lichamelijke klachten ervoor zorgen dat het praktisch onmogelijk wordt de deur uit te gaan en/ of in de buurt van anderen te zijn. Pijn en je lichamelijk niet fit voelen nodigt meestal niet uit om “gezellig onder de mensen “te zijn.  Anderen vinden het op hun beurt vaak ingewikkeld hier op een andere manier mee om te gaan dan we gewend zijn. Hierdoor kunnen relaties verwateren en doodbloeden.

De realiteit is dat er veel verschillende redenen zijn waardoor we ons eenzaam kunnen voelen.

Stel jezelf de vraag: Wat houdt mij tegen contact te maken met andere mensen? Heeft het een psychische of lichamelijke oorzaak? Word ik door sociale contacten te leggen geconfronteerd met een probleem? Speelt er iets in mijn leven waardoor ik me wil isoleren? Ben je het contact met familie en/ of vrienden kwijtgeraakt? Wat de oorzaak ook is, onderzoek welke dit in jouw geval is. Schakel professionele hulp in wanneer je er zelf niet uit komt. Tegenwoordig is het geen schande meer even wat externe hulp in te schakelen om allerhande emotionele knopen te helpen ontwarren.  Pas wanneer je de oorzaak kent, kan je gaan zoeken naar een oplossing. Het onderzoeken en zoeken naar een oplossing draagt alleen maar bij aan jouw persoonlijke groei, wat je bij elke stap in de toekomst verder zal helpen.

 

Misschien vind je dit ook interessant:

Prijs jezelf naar meer zelfvertrouwen

Though love

Is dit nou gelukkig zijn?

by

DE VOORDELEN VAN EEN INTROVERT

Als introvert ben je misschien gewend om te denken dat je altijd in de minderheid bent. In onze maatschappij, die zo gericht is op extrovertie, kan het soms lijken alsof er iets mis met je is als je liever rustig in een hoekje zit, dan dat je de hele avond op de dansvloer staat. Extroverte mensen krijgen energie van het onder de mensen zijn, gezelligheid, feestjes en  samen leuke dingen doen, terwijl introverte mensen zich juist opladen door zich terug te trekken, alleen te zijn of dat boek te lezen in alle rust en stilte. Gek ? Helemaal niet!

 

Er is namelijk niets mis met introvert zijn; In feite zijn er heel veel voordelen aan verbonden! Omdat introverte mensen zich toch vaak enigszins onbegrepen voelen wat van invloed kan zijn op hun zelfvertrouwen, zet ik hierbij toch een aantal niet mis te verstane voordelen van het introvert zijn op een rij:

 

  1. Introverten zijn goede luisteraars

Omdat introverten zich vaak meer op de achtergrond houden, zijn ze vaak goed in staat om te luistern naar wat anderen te zeggen hebben. Ze zijn in staat op zich te concentreren op wat er gezegd wordt, in plaats van dat ze zich af laten leiden door allerlei andere zaken in de omgeving.

 

  1. Introverten zijn creatief

Onderzoek heeft aangetoond dat introverten vaak een creatievere geest hebben dan extraverten. Omdat ze doorgaans meer tijd alleen doorbrengen, hebben ze meer kans om diep na te denken om zaken en zijn ze meer geneigd out- of -de-box te denken.

 

  1. Introverten zijn goede denkers

Doordat introverten meer tijd alleen doorbrengen hebben ze ook meer tijd om na te denken. Natuurlijk moeten ze hierin niet doorslaan, maar ze hebben hierdoor de ruimte om informatie te verwerken en te analyseren en zijn vaak in staat om meer diepgaande conclusies te trekken dan extraverten.

 

  1. Introverten zijn zelfstandig

Omdat introverten minder afhankelijk zijn van de input van anderen, zijn ze vaak beter in staat om zelfstandig te werken. Ze hebben niet altijd de input van anderen nodig om aan hun taak te werken en kunnen vaak zelfstandig goede oplossingen vinden.

 

  1. Introverten zijn goede observatoren

Doordat introverten vaak meer op de achtergrond blijven zijn ze ook goede observatoren. Ze zijn in staat zaken op te merken die anderen misschien niet zo snel zien en kunnen daardoor waardevolle inzichten geven. In tegen stelling tot wat de benaming “introvert” doet vermoeden, zijn ze dus over het algemeen veel ontvankelijker voor wat er om hen heen gebeurt en gezegd wordt, simpelweg omdat ze veel minder bezig zijn met praten en dingen duidelijk willen maken dat de gemiddelde extravert.

 

Als introvert heb je dus eigenlijk heel veel voordelen. Je bent een goede luisteraar, creatief, een goede denker, zelfstandig en een goede observator. Dat zijn stuk voor stuk eigenschappen die heel waardevol kunnen zijn, zowel in persoonlijke als professionele situaties: Dus als je jezelf ooit afgevraagd hebt of introvert zijn wel okay is- wees gerustgesteld. Je bent geweldig!

Misschien vind je dit ook interessant:

Is dit nou gelukkig zijn?

Teleurstelling. Hoe ga je daar mee om?

Broer en zus.

by

HOE NEEM IK LEVENSVERANDERENDE BESLISSINGEN?

Heb je een cruciale, misschien wel life changing beslissing te nemen ? Eén die je leven zou kunnen veranderen? Vind je het doodeng en word je er rusteloos van?
Ga je piekeren en/ of ben je onzeker of je wel de juiste keuze maakt?

Goed nieuws! Volkomen normaal om al die dingen te voelen als je op het punt staat zoiets belangrijks te moeten beslissen!

Voor iedereen die leeft geldt dat we gedurende die levensreis beslissingen moeten nemen over hoe je je leven verder wilt indelen en waar je je energie op wilt richten. Dat kan overweldigend aanvoelen als je geen goed proces hebt om dat soort grote keuzes te moeten maken.
Daarom wil ik je wat eenvoudige handvatten geven die je kunnen helpen helpt om jouw juiste pad te vinden.

1.Maak je beslissing of keuze kraakhelder.

Om de juiste beslissing te nemen, moet je kraakhelder voor ogen hebben om wélke beslissing het precies gaat. Schrijf in één enkele zin op wat de kern van jouw keuze of beslissing is. Dit helpt om eventuele verwarrende emoties buiten te sluiten die de situatie ongetwijfeld met zich meebrengt. Wees specifiek en to the point over de beslissing die je wilt nemen. Ik zal een paar voorbeelden geven:

– Moet ik naar een andere plaats verhuizen?
– Zal ik weer gaan studeren?
– Moet ik mijn relatie verbreken?

Pak pen en papier en schrijf je zin op. Deze zal als anker dienen.

2. Maak een lijst met de voor- en nadelen van de beslissing.

Een lijst met voor- en nadelen is een krachtige manier om verwarring over het nemen van jouw levens veranderende beslissing weg te nemen.
Maak een kolom met voor- en nadelen naast elkaar. Schrijf alles op wat je maar kunt bedenken dat mogelijk relevant is.
Concentreer je op de zin bovenaan je papier als je merkt dat je toch overspoeld raakt door emoties. Of wanneer je voelt dat je focus verschuift. De zin bovenaan in je ankerpunt om te zorgen dat je niet afdrijft van dat waar het om gaat. De beslissing.

Als je merkt dat je moeite hebt voor- en nadelen te bedenken, bedenk dan verschillende vragen die kunnen helpen om die gedachten los te laten.
Probeer in plaats daarvan vragen als:

– Wat zijn de voordelen van deze verandering?
– Hoe zal ik me voelen als ik deze verandering doorvoer?
– Hoe zal ik me voelen als ik dezeverandering níet doorvoer?
– Hoe kan deze verandering mijn leven schaden?
– Zal ik ooit nog zo’n kans krijgen?

3.Geef een cijfer voor elk voor- en nadeel.

Ik ga een kleine draai geven aan de ouderwetse voor- en nadelen lijst. Graag wil ik dat je elk voor – en nadeel een cijfer geeft op een schaal van nul tot vijf.

Een nul vertegenwoordigt iets waarbij je geen sterk gevoel hebt of waarvan je denkt dat het geen groot verschil zal maken. Een vijf daarentegen is iets waar je een sterk gevoel bij hebt, of waarvan je denkt dat het een groot verschil zal maken. De nummers één, twee, drie en vier geven de verschillende intensiteiten tussen de twee aan.
Tel het totaal van jouw voors – en tegens-kolommen bij elkaar op en voilà een hulpmiddel om de beslissing beter te kunnen afwegen.

Door elk van deze argumenten apart te beoordelen, krijg je een beter idee van hoe belangrijk elk is, in plaats van dat het in z’n geheel een warboel van positieve en negatieve dingen is.
De lijst kan bijvoorbeeld veel nadelen hebben, maar misschien zijn het nullen en enen, terwijl de voordelenlijst korter is met enkel vieren en vijven. Het gewicht van de lijst met voordelen kan hierdoor zwaarder wegen dan de nadelen, ondanks dat de nadelen lijst langer is.

4. Sluit vrede met jouw beslissing.

Neem de tijd te nemen om na te denken over de mogelijke uitkomsten van jouw keuze.
Hier schuilt direct een gevaar, en dat zal ik je direct toelichten:
Vaak denken we dat iets op één manier zal aflopen. Dan blijkt het resultaat niet te lijken op wat we wilden of verwachtten. Je had misschien grootse plannen voor je leven en werken ze niet. Om wat voor reden ook.
Het tegendeel is ook waar. Je stuit op tegenslagen. Een plan kan in rook opgaan, wat je in een totaal nieuwe richting stuurt waarvan je niet wist dat je dat wilde, totdat je het had. Soms leidt dit ertoe dat je beseft dat wat je dacht te willen, niet écht was wat je wilde.

Daarom : In plaats van je te concentreren op de mogelijke uitkomst -> focus je vooral op of je vrede kunt hebben met de beslissing als je die eenmaal genomen hebt.
Iedereen heeft wel eens spijt gehad van dingen. Wilden we dat we ze anders hadden gedaan. Je wilt er dus zeker van zijn dat jouw beslissing het best is voor jouw leven op basis van de informatie die je tot je beschikking had.
Wanneer je het gevoel hebt niet genoeg informatie te hebben om te kunnen beslissen, zorg dan dat je die krijgt.

5. Luister naar je hart. Dat klopt altijd.

Wat ik daarmee bedoel?
Daarmee bedoel ik dat deze beslissing één is voor jou zelf. Hij moet dus resoneren met jou. Jouw leven. Met dat wat JIJ nodig hebt.
Natuurlijk, er zijn momenten waarop we beslissingen moeten nemen die anderen ten goede komen. Bóven onszelf. Dat is een groot deel van verantwoordelijkheid zijn.
Maar als het gaat om het nemen van levens veranderende beslissingen, wil je er absoluut zeker van zijn dat je helemaal achter de beslissing kan staan die je hebt genomen. Als je dat niet doet, kan het tegen je gaan werken en relaties met anderen aantasten.

Zo heb ik zelf jaren geleden zo’n levens veranderende beslissing genomen. Wonende in Frankrijk met twee kinderen besloot ik na m’n scheiding terug te gaan naar Nederland. Mijn kinderen waar acht en tien. Geboren en getogen in Frankrijk en op z’n minst gezegd he-le-maal NOT AMUSED  met deze beslissing.
De lijst met nadelen was lang. De lijst met voordelen karig. Maar woog zwaar en resoneerde compleet met wat IK nodig had. Vooral om een betere moeder te zijn.

Er is geen goed of fout antwoord omdat het afhangt van wat er in jouw hart omgaat. Welke beslissing is het best voor jou en jouw toekomst?
Past dat het best bij wat jij uit het leven wilt halen?

Maak geen halfbakken keuzes met levens veranderende beslissingen. Zorg ervoor dat het klopt met jouw hart, zelfs als je je bang of onzeker voelt. Je wil niet weten hóe spannend ik het vond alle zekerheid op te geven om terug te gaan naar een onbekende omgeving, met een onzekere carrière, alles opnieuw te beginnen met twee tegenstribbelende kinderen die hetzelfde onbekende lot stond te wachten. Het is het duizend keer waard gebleken.
Laat je gevoel dus spreken, op die manier heb je na dertig jaar geen spijt van die beslissing.

6. Kies om te handelen – doe het dan ook!

Keuzestress verlamt.
Mensen die vast komen te zitten in piekeren over keuzes, worden steeds minder actief. Het nadenken verlamt ze tot actie over te gaan. Alle gedachten zijn zo overweldigend waardoor ze door de bomen het bos niet meer zien.
Het kan zijn dat zo iemand het gevoel heeft niet genoeg informatie te hebben. Ze willen méér! Ze willen alle mogelijke invalshoeken en uitkomsten overwegen voordat ze zich goed voelen bij het nemen van de stappen die ze moeten nemen.
Soms hebben we daar simpelweg niet de tijd of vrijheid voor. Er kan een naderende deadline zijn of een breekpunt waarbij het ofwel doorgaat, ofwel je de kans misloopt. In dat geval kan je de beslissing het best nemen met extra tijd om eventuele problemen te omzeilen.

Als er geen tijdslimiet is, moet je zelf beslissen wanneer je in actie komt. Over het algemeen is het geen goed idee om impulsieve beslissingen te nemen, maar het is óók niet goed het te lang uit te stellen.
Je zal ZELF moeten beslissen als er verder geen externe factoren zijn die je daar bij ondersteunen. Geef jezelf ongeveer een maand. Dat is doorgaans lang genoeg om alle opties te onderzoeken en overwegen. Als die maand om is, is het tijd een beslissing te nemen mocht je dat niet al gedaan hebben.

Doe het en ga vooruit; Of het nu om het nastreven van de levensverandering is of het vinden van een ander pad dat je wilt gaan bewandelen.

7. Overschat het belang van de beslissing niet.

Vaak is het zo dat wat we als levens veranderende beslissingen zien, deze misschien heel goed passen in ons leven, maar niet zo belangrijk zijn als we denken.

Een carrière switch hoeft niet permanent te zijn als het toch niet zo uitwerkt als je dacht; Je hebt nog steeds de vaardigheden en ervaring om terug te keren naar je huidige carrière pad als je dat wilt of nodig hebt.
Het beëindigen van een relatie kan op dat moment een enorme issue lijken, vooral als die relatie al lang duurt en er kinderen in het spel zijn. Maar je zou er versteld van staan hoe snel het leven weer normaal kan worden na een breuk of scheiding.
Verhuizen naar een nieuwe stad kan veel dingen in je leven veranderen: Nieuwe vrienden, nieuwe baan, nieuwe omgeving en hobby’s. Maar nogmaals, het leven wordt vrij snel weer normaal, ook al is het een nieuw normaal. En je zou altijd weer terug kunnen gaan.

Misschien is het krijgen van kinderen de enige beslissing die je leven blijvend verandert. Je kunt ze niet meer terug stoppen als ze er eenmaal zijn 😊. Het leven verandert drastisch op heel veel manieren met kinderen. Maar zelfs dan komt er een nieuwe routine en life goes on.

Dus als je merkt dat je je zorgen maakt over de beslissing, onthoud dat wat je ook kiest, het je leven niet verpest. Het kan een aanpassing of overgang betekenen, maar op de een of andere manier komt het wel goed.

Nog steeds onzeker over een levens veranderende beslissing? Misschien helpt het met een coach te praten. Klik hier voor een vrijblijvend gratis adviesgesprek.

 

Misschien vind je dit ook interessant:

 

Help! ik heb geen passies!

Houdt angst je tegen van baan te veranderen?

Is dit nou gelukkig zijn?

by

WAAROM GRENZEN AANGEVEN ZO MOEILIJK IS.

Het is heel lastig, misschien wel bijna onmogelijk om een ​​gezonde relatie te hebben met iemand die geen grenzen heeft. Mensen zonder grenzen zijn vaak gemakkelijk te herkennen:  Ze houden vaak van je met een grenzeloze intensiteit! In het begin lijkt het alsof het  helemaal “ment to be” was. Dat jullie elkaar wel móesten tegenkomen! Ze laten je voelen dat je er mag zijn. Ze luisteren, willen je grootste problemen kennen en lijken te willen helpen om ze op te lossen. De klik met hen is direct!….. Tot dit niet het geval blijkt.

En zomaar, uit het niets, stopt die verbinding. Ze stoppen met het beantwoorden van telefoontjes en appjes en verdwijnen zo langzaam helemaal uit je leven. Ze vertonen dit vreemdsoortige “liefdevolle” gedrag ook naar anderen. Maar ja, het voelt als verraad. Als je ze weer eens tegenkomt of spreekt stellen ze je gerust: Ze hebben het gewoon druk gehad . Natuurlijk geven ze nog steeds om je! Of, als ze je niet helemaal negeren, worden soms passief agressief jaloers. Of boos.  Misschien merk je dat ze opeens beste vrienden zijn geworden met iemand waarvan ze altijd gezegd hebben die niet aardig te vinden. Of dat ze zich vol overgave wijden aan mensen “met problemen” die feitelijk van ze profiteren.

Wanneer je mensen zonder grenzen leert kennen, kom je tot de ontdekking dat, wat jij dacht dat liefde of vriendschap was, voor de ander gewoon een noodzaak was om aardig gevonden te worden. Koste wat het kost. Al hun integriteit en principes overboord gooiend. De toch wat treurige realiteit van deze mensen is dat ze in werkelijkheid de perceptie van andere mensen boven alles stellen. Dit geldt ook voor de klassieke empathische/ narcistische relatie. De empathische persoon ziet de behoeften van de narcist als die van zichzelf en kan geen grenzen stellen; de narcist maakt optimaal gebruik van die zwakte. Voor diegenen zonder grenzen, wordt de manier waarop anderen hen zien de manier waarop ze zichzelf zien.

Grenzen stellen aan andere mensen doet mensen soms verliezen wat ze willen – maar het geeft ze wat ze nodig hebben.

Als iemand geen grenzen kan stellen, is dat niet per definitie omdat hij geen zelfrespect heeft. Meestal weten ze gewoon niet hoe ze op een andere manier moeten functioneren.  Wanneer iemand zich te snel aan hen hecht, wordt het ook wel als veiligheidsmechanisme gebruikt; Ze hebben namelijk direct de goedkeuring nodig van iemand die ze ontmoeten. Ze missen grenzen omdat ze weinig of geen eigenwaarde hebben. Het zijn geen slechte mensen. Al begrijp ik dat hun gedrag soms wat twijfelachtig lijkt.In realiteit zijn ze vaak bang: Bang niet aardig gevonden te worden. Bang geen goedkeuring van de ander te krijgen. Bang voor wat anderen van hen vinden. Mensen die grenzen missen, hebben nooit geleerd om de behoeften van anderen te scheiden van die van zichzelf.

Wat zijn grenzen?

Een grens is een limiet die men stelt aan het gedrag van zichzelf en andere mensen. Door middel van communicatie laat je anderen weten wat wel en niet acceptabel is, of hoe anderen je wel en niet moeten behandelen.We stellen allemaal grenzen. Eigenlijk draait onze wereld op wederzijdse grenzen. Je houdt bijvoorbeeld afstand van een auto vóór je, omdat je snapt dat wanneer die auto opeens stopt, je het risico van een ongeluk aanzienlijk verkleint.  Of wanneer je met iemand praat, houd je een bepaalde afstand. Je praat niet op 2 centimeter van hun gezicht omdat dat ongemakkelijk voelt voor allebei.

Om gezonde grenzen bij anderen te kunnen aangeven, moet je ze bij jezelf kunnen aangeven.

Onze wereld wordt bepaald door ongeschreven grenzen. Als die overschreden worden of niet gerespecteerd, worden mensen vaak boos of verontwaardigd.Er zijn microgrenzen in de hele samenleving verweven, en alleen degenen die er zich bewust van zijn, pakken deze op. Anderen hebben moeite met het verbinden en onderhouden van gezonde relaties, tenzij ze begrijpen wat deze grenzen zijn.Uiteindelijk zijn grenzen een gezonde en belangrijke manier om onze zelfstandigheid, veiligheid en waardigheid op te bouwen.

Om gezonde grenzen met anderen te stellen, moet je ze met jezelf kunnen stellen.  Een grens met jezelf stellen is je eigen grenzen respecteren. Dit geldt voor heel veel vlakken:Beslissen hoeveel je in een week wilt werken en je vervolgens aan die afspraak te houden. Uitzoeken hoe laat je wakker moet worden om op tijd naar je werk te gaan, en dat te respecteren. Grenzen om te herkennen met welke mensen je graag tijd zou willen doorbrengen en met welke juist niet.Als je iemand bent die zijn of haar eigen grenzen niet kan respecteren, zul je het waarschijnlijk heel lastig vinden om ze aan andere mensen aan te geven.

Als je niet gewend bent gezonde grenzen te stellen, geef je ze vaak op ongezonde manieren aan. Zelfs mensen die geen onderscheid lijken te maken tussen zichzelf en anderen, kunnen uiteindelijk breken wanneer ze te ver zijn gepushed. Voor iemand zonder grenzen kan een breekpunt zich uiten in bijvoorbeeld een passief-agressieve opmerking, ze raken in paniek, beginnen te schreeuwen of laten nooit meer iet horen.Wanneer ze dit punt hebben bereikt, betekent dat vaak dat ze tot het uiterste gedreven zijn geweest; Hun overlevingsinstinct begint te werken.Weet wel dat ze niet zozeer boos zijn op de ander, maar vaak juist boos op zichzelf.

Grenzen stellen aan mensen ontneemt hen soms wat ze willen – maar het biedt hen wat ze nodig hebben.  

Grenzen aangeven is moeilijk. Maar wèl heel belangrijk.Om de mensen om je heen het best tot hun recht te laten komen moet het voor hen duidelijk zijn wat jij wel en niet wilt tolereren. Je moet ze jouw grenzen leren door dit aan ze kenbaar te maken. Als je dit niet doet omdat je bang bent voor wat dit voor hen kan betekenen, houdt je uiteindelijk iedereen op afstand. Je geeft anderen niet de kans te groeien en zich aan te passen aan voor jou comfortabele en gezonde sociale normen. Wat de onderlinge verhoudingen uiteindelijk verstoort. Maar nog belangrijker: Je stelt geen norm voor wat voor jou toelaatbaar is.

Sommige mensen kunnen geen grenzen stellen omdat ze niet genoeg zelfliefde hebben om hun eigen gezonde en veilige ruimte te bewaken. Je communiceert zelfrespect door grenzen te stellen aan respectloos gedrag. We leren mensen hoe ze ons moeten behandelen door hen te laten zien hoe we onszelf behandelen. Met respect, en grenzen.

by

PRIJS JEZELF NAAR MEER ZELFVERTROUWEN

Wist je dat één van de makkelijkste manieren om meer zelfvertrouwen te krijgen is , jezelf meer complimenten te geven? Be nice to yourself! Prijs jezelf regelmatig de hemel in. Niets gezonder en positiever dan dat. Leer jezelf hoe je je bewust kan worden van je eigen interne dialogen om deze te kunnen veranderen. Dit met als doel een sterkere en meer zelfverzekerde jij.

Het lijkt misschien alsof zelfvertrouwen afkomstig is van externe bronnen, maar in realiteit is vertrouwen volledig afhankelijk van wat je over jezelf gelooft.

Natuurlijk zijn complimenten van anderen heerlijk, en geven ze je op dat moment een lekker gevoel. Maar zonder het échte vertrouwen in jezelf dat van binnenuit komt, zijn die complimenten niet veel waard.

Als je in jezelf gelooft, hebben de meningen van anderen niet dezelfde invloed.

Het zit namelijk zo: Hoe meer zelfvertrouwen je hebt, des te minder gevoelig je bent voor meningen van anderen. Goed of slecht. En ja, dat kost wat inspanning van jezelf, maar het is wel degelijk mogelijk. En oh zo veel rustgevender.

Één van de makkelijkste manieren om zelfverzekerder te worden, is jezelf vaker te prijzen.Nee, dit betekent helemaal niet dat je als een haantje rond paradeert en opschept over elke kleine prestatie of kwaliteit van jezelf. Nogmaals, nee! Het is vooral zo dat je hiermee aan jezelf erkent dat je o.a. capabel, bekwaam en sterk bent. Net als je ongetwijfeld nog vele andere positieve eigenschappen zult hebben.

Hoe prijs je jezelf?

Dit is vaak een dingetje; Het ziet er behoorlijk dom uit als je jezelf letterlijk een schouderklopje geeft wanneer je iets goed doet. Ook jezelf wat toefluisteren in de trant van “Goed gedaan” vinden mensen om je heen vaak raar. Dus is het belangrijk om te leren hoe je jezelf complimenten kan geven zonder er arrogant of zelfingenomen uit te zien. Hierom moet je leren je bewust te worden van je interne dialoog  zodat je ze hierna kan  veranderen. Ons hoofd wordt non stop overspoeld met gedachten, oordelen en analyses. Om deze gedachten om te zetten, moet je je er eerst van bewust zijn. Dit kan bijvoorbeeld mindfulness-oefeningen. Neem elke dag de tijd om te herkennen wat je jezelf vertelt. Bekritiseer je jezelf als je een fout maakt? Scheld je jezelf uit of haal je jezelf naar beneden? Neem de tijd om deze dialoog bij jezelf te herkennen.

Jouw interne dialoog veranderen. 

Wanneer je merkt dat je vol zit met gedachten van kritiek, schaamte, schuld of zelf- belediging, keer die gedachten dan heel bewust om. Misschien heb je een fout gemaakt of heb je niet voldaan aan iemands (misschien je eigen) normen:  Heb je je best gedaan? Ben je wel dapper de uitdaging aangegaan? Wat heb je goed gedaan?

Om jezelf te complimenteren, moet je je perspectief veranderen en opnieuw formuleren. In plaats van vooral te focussen op het negatieve, verbreed je je gezichtspunt en stel je jezelf ook open voor het positieve. Misschien heb je iets geleerd. Misschien heb je een nieuwe manier ontdekt om iets te doen. Misschien stond je voor een uitdaging die je nog nooit eerder hebt gehad. Wat het ook is, er zit ergens iets positief is. Sta er bij stil. Zoek er naar tot je het vindt.

Eenmaal gevonden, concentreer je er dan op en complimenteer jezelf hiervoor. Vertel jezelf in gedachten wat je goed hebt gedaan. Feliciteer jezelf. Doe alsof je tegen een kind praat dat je wilt aanmoedigen. Schrijf het op of zeg het hardop in privé als het het krachtiger voor je maakt. Bijvoorbeeld:

  • Dat lastige issue heb ik toch maar mooi opgelost. Slim van mezelf!
  • Ik weet wèl hoe ik mijn tijd moet managen. Ik ben dus flexibel.
  • Ik heb een nieuwe manier ontdekt om met dit probleem om te gaan. Wat creatief ben ik!
  • Ik heb deze taak helemaal afgerond ondanks dat ik het verschrikkelijk vond. Ik ben een echte die hard met uithoudingsvermogen!
  • Ik heb mijn uiterste best gedaan en heb er alles voor gedaan. Ik ben oprecht.
  • Ik was bekaf en had totaal geen zin, maar deed het toch. Ik ben sterk.
  • Ik heb mijn best gedaan, ondanks mijn angsten. Ik ben dapper.

Je bent zelf je grootste influencer.

Natuurlijk, je leeftijdgenoten, je familie, collega’s en zelfs de media kunnen enige invloed op je hebben, maar uiteindelijk ben JIJ de grootste beïnvloeder van je eigen welzijn. Ons brein is extreem kneedbaar. Elke gedachte die je hebt creëert een sterke neurale verbinding in je hersenen en die verbinding wordt elke keer dat je die gedachte hebt versterkt. Hoe sterker de neurale verbinding, hoe sterker deze je overtuigingen vormt.Die overtuigingen beïnvloeden op hun beurt je emoties en je emoties beïnvloeden vervolgens je acties. Niemand anders dan jij heeft zo’n sterke invloed op dat proces. NIEMAND.  Door je gedachten te veranderen, verander je fysiek je hersenen. Dus door jezelf vaker te prijzen, creëer je positieve verbindingen die je leven op ongelooflijke en bijzondere manieren écht kunnen veranderen. Just take the power back dus!

Je zult meer van je doelen bereiken.

Je bent net zo goed in het jezelf de put in praten als jezelf de hemel in prijzen.

Als je jezelf met kritiek belaagt, ga je geloven dat je niet in staat bent tot iets. Of je gaat zelfs geloven dat je bepaalde dingen  niet waard bent. Als je dat gelooft ontstaat er schaamte, schuldgevoel en onzekerheid. Met die emoties is het toch een onmogelijke opgave gemotiveerd te raken om je doelen te bereiken?

Draai het dus om!

Als je jezelf met complimenten overlaadt, begin je te geloven dat je niet alleen in staat bent tot grote dingen, maar dat je ze verdient en ze kunt laten gebeuren. Als je dat gelooft, zul je je waarschijnlijk behoorlijk zelfverzekerd, kalm en vastberaden voelen. Als je je zo voelt, zul je veel meer kans hebben om je doelen te bereiken.

Want onthoudt dat je gedachten je emoties sturen. Die vervolgens je acties aansturen, om tot een resultaat te komen. Dus prijs jezelf doorlopend, totdat niet alleen je hoofd erin gelooft, maar ook je hart.

Misschien vind je dit ook interessant:

Onzekerheid

De 2 gouden regels om gelukkig te zijn.

Zie jij je toekomst voor je?

by

Een perfectionist? 8 Manieren om minder perfect te zijn.

Wanneer je dit gelezen hebt, hoop ik dat ik je heb kunnen overtuigen, als dat al nodig was, dat perfectionisme niet altijd een positieve eigenschap is.

Perfectionisme komt misschien voort uit een verlangen hoge normen voor jezelf te stellen, maar het gaat eigenlijk een stapje te ver. Ziekelijke perfectionisme ontstaat wanneer een gezond niveau van streven verandert in een ongezond niveau van verwachting, aan jezelf of anderen.

Perfectionisme wordt vaak genoemd in sollicitatiegesprekken. Zowel als positieve eigenschap van jezelf, als negatieve. Omdat we stiekem weten dat perfectionisme meestal als iets positiefs wordt gezien van de buitenkant ( de werkgever die maar al te graag strebers in dienst wil hebben). Maar we ook weten dat het ons van binnen in de weg zit ons gelukkig en tevreden te voelen.

Toch bekritiseren we onszelf vaak, en vinden dat ons levens zoveel mooier had kunnen zijn als we bereid waren dat extra stapje te zetten om die top te behalen. We bestempelen vrienden of familieleden vaak als perfectionisten, alleen maar omdat ze verder gaan of meer inspanningen leveren dan wij zelf in een vergelijkbare situatie zouden hebben gedaan.

We zien de nadelen niet. We zien het gewoon als een doorzettingsvermogen en wilskracht.

‘Doe je best!’.

Dat is wat we ons hele leven al horen toch? “Haal het beste uit jezelf en doe wat je kunt” horen we van jongs af aan al. Het zit er in geramd, en geven diezelfde boodschap door aan onze kinderen.

En dat is een mooi en nobel streven ter inspiratie. Want in werkelijkheid nemen de meesten van ons dit niet zo letterlijk. We genieten nu eenmaal graag van het leven en doen het overall best goed, en dat is prima.

Maar voor een echte perfectionist kan het streven naar dat beste, naar perfect zijn in alles echter obsessief worden.  Omdat het nu eenmaal onmogelijks om ten aller tijde perfecte resultaten te behalen in alles, ervaren deze mensen doorlopend een gevoel van teleurstelling.

Perfectionisten hebben de overtuiging ontwikkeld dat hun enige waarde ligt in hun prestaties, of in wat ze doen voor andere mensen. Ze hebben hierdoor constant het gevoel dat ze zichzelf (en anderen) teleurstellen.

Wanneer je extreme last van perfectionisme hebt, wordt het allerbeste in alles willen bereiken soms juist een belemmering.

Meer is minder

Deze belemmering kan een perfectionist namelijk paralyseren; Men doet dan  helemaal niets meer uit angst om te falen. De lat die ze zichzelf hebben opgelegd is zó ontzettend hoog dat ze gaan malen over alles wat er mis kan gaan. Ze hebben angst niet te voldoen aan hun eigen veeleisende ciriteria.

Dat fouten maken mensen daadwerkelijk helpt te groeien en zich persoonlijk of professioneel helpt ontwikkelen, is iets dat perfectionisten niet kunnen zien. Natuurlijk, fouten maken kan soms pijnlijk zijn, en lastig te incasseren. Maar er is bij reflectie bijna altijd een positief punt uit de ervaring te halen waar we door groeien. Uiteindelijk zal deze zelftwijfel en overdosis aan – negatieve- gedachten er voor zorgen dat ze helemaal niet in actie komen.

Dus, in plaats van dat ze meer bereiken dan de gemiddelde mens, wat je zou verwachten, bereikt de perfectionist vaak minder. Een gekke tegenstrijdigheid, he?

The Ripple effect. 

Het is niet alleen een “probleem” dat zich beperkt tot de perfectionist zelf; hun onrealistische verwachtingen van anderen vormen óók een probleem, dus het effect heeft ook zijn weerslag op de mensen om hen heen. Het is bijna onvermijdelijk dat relaties met vrienden, partners, familieleden en collega’s bij tijd en wijle onder grote druk komen te staan ​​als er te veel van hen wordt verwacht. Zelfs de diegenen met de mildste perfectionistische neigingen merken dat dit van invloed is op hun algehele kwaliteit van leven, op werk, school en persoonlijke relaties.

Dus is perfectionisme niet zo’n gezonde drive als je zou denken. Niet alleen heeft het invloed op al het bovenstaande…het kan ook echte psychische problemen veroorzaken: depressie, eetstoornissen, angst, zelfbeschadiging.

Wat zijn de oorzaken van perfectionisme?

Zoals de meeste psychologische problemen zijn de oorzaken vaak moeilijk vast te stellen. Maar bijna altijd is het een patroon van aangeleerd gedrag en overtuigingen als gevolg van externe factoren. En ontstaat het in de kindertijd.

Misschien zou je het tegendeel verwachten, maar ouders en leraren die erop staan ​​dat kinderen streven naar perfectie – en in het ergste geval straffen uitdelen aan hen die deze veeleisende normen niet bereiken –  dragen in feite bij aan ongezonde denk- en gedragspatronen.  Ook op vervolgstudies heerst nog veel een prestatiecultuur die dit alleen nog maar versterkt.De noodzaak uit te blinken wordt er bij studenten ingestampt en de consequenties van falen continue herhaald. Ook in sport worden jonge mensen vaak gepushed om veel te bereiken. De invloed van opdringerige ouders en ambitieuze coaches die te veel gericht zijn op succes, kan, ironisch genoeg, uiteindelijk een negatieve invloed hebben op het vermogen van hun kind om doelen te bereiken.

Ben jij een perfectionist? 

Het kan zijn dat je niet zeker weet of jouw perfectionisme een probleem is. Of misschien besef je niet dat de manier waarop je met dingen omgaat de kenmerken van dit gedragspatroon heeft.

Om je te helpen bij het herkennen van gedragingen die perfectionisme aangeven, zijn hier enkele symptomen:

  • Het gevoel hebben dat alles mislukt, ondanks inspanningen om te slagen.
  • Geobsedeerd door regels en lijsten.
  • Moeite hebben met ontspannen.
  • Moeite hebben gevoelens en gedachten te delen.
  • Uitstelgedrag bij een taak omdat je denkt dat het niet mogelijk is het perfect af te ronden.
  • Overheersend de controle nemen over relaties met familie en/of vrienden en/of collega’s.
  • Tegenzin om zelfs maar een taak te proberen vanwege faalangst.

Als  je één of meerder punten herkent bij jezelf, krijg je misschien een idee hoe erg jouw streven naar perfectie jou en jouw leven beïnvloedt. Natuurlijk kan het variëren van weinig tot ernstig, dus waarom onderzoek je het niet een keer, om te ontdekken op welke gebieden van jouw leven jij hierdoor wordt beïnvloed, en in welke mate. Zodat je, wanneer het nodig is, stappen kan nemen om jouw drang naar perfectie tot gezonde proporties terug te brengen.

8 manieren om uw perfectionistische neigingen te overwinnen

Zoals je hebt kunnen lezen, heeft de alles-of-niets benadering van de perfectionist niet alleen het potentieel om daadwerkelijke prestaties te beperken, maar het is ook stressvol en doodvermoeiend. Als perfectie zo perfect zou zijn, zou je die negatieve gevolgen toch niet moeten hebben?

Als je moe bent van al die inspanning en onnodige stress en het gevoel hebt dat je eigenlijk overmatig druk uitoefent op mensen om je heen vanwege jouw perfectionisme, wil je misschien wat trucjes om je veel te hoge lat wat te kunnen laten zakken en je perfectionisme te overwinnen. Hier enkele suggesties:

1.   Probeer het eens met 80%

Je doet het misschien in je broek van angst voor de gevolgen als je minder bereikt dan perfectie. Maar experimenteer er eens mee; Probeer eens 80% te doen i.p.v. 100%.Je zult merken dat de meeste mensen om je heen het verschil niet eens zal opvallen. En jij hebt jezelf wat rust gegund door eens niet te streven naar het perfecte.

2.   Denk na over fouten in het verleden 

Sta eens stil bij gedenkwaardige fouten die je in het verleden hebt gemaakt. De perfectionist zal als automatische reactie spijt voelen bij deze gebeurtenissen.Maar als je serieus en zorgvuldig dezelfde gebeurtenissen overdenkt, zou je ook positieve resultaten moeten kunnen ontdekken. Je hebt bv. iets geleerd. Of door deze ervaring heb je bij een soortgelijke gelegenheid anders gehandeld. Het proces van focussen op het positieve effect van fouten kan je helpen ze te accepteren. Het geeft jezelf even een “strafpauze” wanneer je, onvermijdelijk, eens een fout maakt.

3.   Wees aardig voor jezelf 

Ik schat de kans groot dat je hoofd vol zit met negatieve stemmetjes van jouw inner criticus. Een ijskoude, ongevoelige criticus die jouw prestaties keihard be- en vooral veroordeelt. Probeer je te laten gelden door hier wat evenwicht in te brengen met jouw eigen, sympathieke stem. Vertel jezelf dat het oké is om ‘goed genoeg’ te zijn en wees aardiger voor jezelf  als je fouten maakt. Als je blijft luisteren naar die genadeloze negatieve stemmetjes zal hun impact  alleen maar  groter worden.

4.   Kijk naar wat anderen doen

Meestal ben ik erop tegen om vergelijkingen te doen met anderen. Maar in dit geval is het constructief, mits het op de juiste manier gedaan wordt.  Kijk eens om je heen naar alle mensen die níet streven naar perfectie. Mensen die genoegen nemen met ‘goed genoeg’. Hoe zien die eruit? Ongelukkig en ontevreden omdat ze niet altijd de beste in iets zijn? Nee. In feite zijn ze waarschijnlijk gelukkiger dan jij. Door hun meer ontspannen houding kunnen ze accepteren dat dingen niet perfect zijn. Ze hebben realistische normen. Een lat op een hoogte die ze meestal aankunnen. Ze passen zich aan bij de uitkomst die ze bereiken. Ze gaan vooruit en ze straffen zichzelf niet. Vraag jezelf nu af: wat leert dit mij over mijn perfectionisme? Is alles perfect wat het is geworden?

5.   Kies één ding om in uit te blinken

Perfectionisme zit meestal verweven in het gehele leven van iemand en op alle vlakken. Toch kan iemand niet excellent zijn in alles wat ze doet.Kies in plaats daarvan één ding dat je heel hoog hebt zitten in je leven. Richt je aandacht en energie daarop, zodat je erin kunt uitblinken. Dit betekent niet dat je op andere gebieden van je leven helemaal af moet haken; je moet nog steeds dingen overhouden in de ‘goed genoeg’-zone.Deze aanpak geeft je vooral een uitlaatklep voor je perfectionistische neigingen, zelfs als je blijft streven naar doorlopende verbetering en niet naar een foutloze standaard. Je kunt dus een zwarte band bij judo willen halen, maar geen seconde verwachten dat je wereldkampioen judo wordt. Of je kunt uitstekend piano leren spelen, maar je geen zorgen maken als je bij een voorstelling een nootje mis slaat.

6.   Doe alsof je iets fout doet 

Dit heeft betrekking op het streven naar 80% in plaats van 100% en is een vorm van blootstellingstherapie. Als je echt wilt zien dat de wereld nog steeds draait, ondanks dat je niet perfect bent, maak dan bewust fouten die je eigenlijk had kunnen vermijden. Maar maak ze voorlopig klein: Maak een e-mail en voeg een typefout toe. Bak die cake net iets te bruin. Laat een hoek van je slaapkamer een week onopgeruimd! De wereld vergaat niet. Hij draait gewoon door. Constateer je fout en leer hiervan.

7.   Maak onvolmaakte kunst

Het maken van kunst kan heel ontspannend zijn. Het kan je in het hier en nu houden terwijl jij je creativiteit z’n gang laat gaan. Het mooie van kunst is dat het niet perfect hoeft te zijn. De schoonheid ervan wordt bepaald door de kijkers. De kijkers die allemaal een ander blik hebben. Er is hierdoor geen kunstwerk dat perfect genoemd kan worden. Koop dus een canvas en wat olieverf, of pak wat klei en zie waar het je toe brengt.Als je kiest te schetsen of te schilderen, probeer dan het kubisme of het impressionisme. Deze stijlen gaan er juist niet van uit dat het een weergave wordt van de werkelijkheid.Aardewerk of sculpturen bevatten altijd fouten en plakkerige stukjes, dus je hoeft je daar geen zorgen over te maken. Als je klaar bent, wees dan trots op wat je hebt gemaakt en de onvolmaakte aard ervan.

8.   Doorbreek oude patronen 

Stel jezelf realistische, haalbare doelen.Knip overweldigende taken in hanteerbare stukjes en/of stappen.Focus je op één taak tegelijk.Erken dat het menselijk is om fouten te maken.Erken dat de meeste fouten daadwerkelijk helpen bij leren en groei.En jou dat dus helpt.Blijf realistisch over mogelijke uitkomsten door faalangst aan te pakken.

Conclusie Omdat je dit gedragspatroon waarschijnlijk al jaren hebt, zal het ook niet één ,twee, drie verdwenen zijn. Ik hoop dat je met een aantal suggesties toch wat afstand kan nemen van de alles- of niets benadering. Ook moet je jezelf er regelmatig aan herinneren dat het helemaal prima is niet perfect te zijn. Geef jezelf toestemming die lat wat lager te leggen, en erken dat die perfectie niet zaligmakend is. Je moet jezelf er regelmatig aan herinneren dat het OK is om niet perfect te zijn en jezelf toestemming te geven om je blik te verlagen van het hoogtepunt van perfectie dat je eerder zag als het enige waardevolle doel.

Tenslotte is streven naar uitstekend motiverend, maar streven naar perfectie demoraliserend.

by

AFGEWEZEN WORDEN

Het gebeurt ons allemaal vroeg of laat: Afgewezen worden.

In de liefde, door een kennis, familie, vrienden, voor een baan, feest of andere gelegenheid. We willen zó graag en krijgen het deksel op ons neus. Een trap op ons hart en een flinke scheur in ons zelfvertrouwen.

Toch ga ik je vertellen dat je dankbaar kunt zijn voor het gros van de afwijzingen. Al loopt het niet altijd zoals we zouden willen. Wanneer we afgewezen worden, falen, of dingen lopen niet zoals wij zouden willen dat ze doen, hebben we vaak het gevoel nog verder af te drijven van dat wat we willen. Ons DOEL.

Maar vaak zijn het juist die momenten van afwijzing die de prachtigste gelegenheden creëren. De gelegenheid om te reflecteren, op te laden en opnieuw te focussen. Juist dit soort momenten, waarbij het lijkt alsof onze dromen in rook opgaan, creëren de mogelijkheid jouw werkelijke potentie te laten ontstaan.

Verbroken relaties, burn out, ontslag…….het zijn vaak pijnlijke momenten die je de kans bieden te herzien wat jij wilt. Te her-voelen waar je gelukkig van wordt. Te herontdekken wie jij bent en wat werkelijk bij jou past.

Als die ene deur niet open gaat voor je, is het niet jouw deur. Vaak willen we ladders beklimmen die niet voor ons bestemd zijn. Die er door anderen zijn neergezet.

Is jouw droom ECHT jouw droom? Streef je naar iets wat jíj wérkelijk wilt? Waar JIJ echt gelukkig van wordt? Of deed je “wat hoorde”? Wilde je verstandig zijn? Was je bang voor verandering of eenzaamheid?

In onze pijn van afwijzing kunnen we onze grootste kracht vinden. Succes en geluk worden  niet gebouwd op succes en geluk. Het wordt gebouwd op falen, frustratie en angst die je moet overwinnen.

Soms moet je vallen om te ontdekken wáár je precies staat, en waar je werkelijk naartoe wilt.

Want elke keer dat we afgewezen worden door iets waarvan we denken dat we ons daar goed door gaan voelen, worden we feitelijk de richting opgestuurd van iets wat béter zal voelen.

Omarm daarom momenten van afwijzing om deuren te openen die anders dicht waren gebleven.

by

HET IS TOCH ELKE DAG VROUWENDAG??

Ik heb niets met Internationale Vrouwendag.

Met het risico dat ik nu op een aantal kwetsbare zieltjes trap….Zo’n vrouwendag is niet mijn ding.

Vreemd, als Vrouwencoach, denk je nu misschien. Dat snap ik. Daarom zal ik het toelichten.

Ik ben van mening dat elke nationale of internationale dag die er de wereld in geslingerd wordt, vooral voortkomt uit een gebrek aan aandacht in het algemeen voor dat bewuste onderwerp, die groep mensen, ziekte, etc.

Lag geleden begonnen met vader- en moederdag, kwamen er steeds meer thema dagen bij: Wereld nieren dag, dag tegen darmkanker, complimenten dag, internationale dag van het geluk, wereld tuberculose dag, dag van de leerplicht, zwerfdierendag, donutdag ( ja écht!) dag van de vlucheling  en ga zo maar door.

We hebben het jaar volgebouwd met thema dagen om maar vooral extra aandacht te vragen van de wereld om ons heen, omdat we daarin verandering willen zien. Maar verandering begint bij jezelf, of het nu om dierenleed, ziektes, omgangsvormen of groepen mensen gaat.

En aangezien het vandaag de Internationale Vrouwendag is, beperkt ik me nu tot deze dag.

Om te beginnen….waar komt het eigenlijk vandaan?

Dan moeten we eerst terug in de tijd. Met een oorsprong in 1907, waarin Clara Zetkin streed voor gelijk stemrecht tussen mannen en vrouwen. Vrouwen hadden tot dan toe weinig tot niets in te brengen. Werden al eeuwenlang als “minderwaardig” behandeld, wat zich o.a. in praktijk liet zien doordat ze niet mochten stemmen.

In 1910 kwam er opnieuw een vrouwenconferentie, omdat er nog steeds maar weinig terecht kwam van het vrouwenkiesrecht. In Nederland was de eerste officiële internationale vrouwendag in 1912. In 1919 trad de wet voor het kiesrecht voor vrouwen in werking.

Hiermee was een grote stap gezet, maar een gevoel van minderwaardigheid is niet met een nieuwe wet weggenomen. Eeuwenlang zijn vrouwen onderdrukt geweest. Welke invloed heeft dat op ze gehad?

EN NU WORDT HET INTERESSANT…..

Want inmiddels heeft de wetenschap ontdekt dat emoties en gedachten letterlijk onze celstructuur verandert. ONZE CELLEN VERANDEREN BIJ NEGATIEVE EMOTIES EN GEDACHTEN.

Al die veranderde cellen geven vrouwen door aan de volgende generaties. Dit wetende, krijg je misschien in één keer meer zicht op waarom niet alleen JIJ zo’n last hebt van bv. onzekerheid, maar ook jouw moeder, je oma, en god mag weten hoeveel generaties er vóór ook! Of misschien heb je die lichte ontvlambaarheid ook als een familietrekje gezien, terwijl het voortkomt uit generaties lange overdraging van cellen die die boosheid veroorzaken!

Is het dan gek dat een overgrote meerderheid van vrouwen vandaag de dag nog steeds té vaak last heeft van een slecht zelfbeeld, weinig zelfvertrouwen of onzekerheid?

Nee, als we naar de geschiedenis kijken is het bijna gek als je er géén last van hebt!

Om WERKELIJK verandering te creëren bij vrouwen, én hoe deze in de wereld gezien en behandeld worden, moeten wij vrouwen beginnen bij onszelf! Onze eigen cellen, die generaties lang beïnvloed zijn door negatieve emoties en gedachten, weer terugbrengen in hun oude staat. Zodat we die negatieve ketting kunnen doorbreken voor onze kinderen, kleinkinderen en de generaties erna. Zodat zij zich wél vol kracht en zelfvertrouwen keuzes kunnen maken voor hun leven. Zodat hun leven niet beïnvloed wordt door een slecht zelfbeeld, angst, gebrek aan zelfvertrouwen of boosheid.

Wanneer we massaal uitdragen dat we bijzonder en krachtig zijn, zal de rest van de wereld zich hiernaar gaan gedragen. Elke dag.365 dagen per jaar.

Niet alleen op 8 maart.

Een hele fijne dag!

by

IN THE PICTURE

Hey, long time no see!

Ik heb iets superleuks met je te delen. Iets waar ik nooit van z’n leven ooit van had gedacht dat ik dat zou doen. En nu dan toch!

Waar heb ik het over??

Vorige week heb ik TV opnames gemaakt voor Monique Stam Coaching. Ja echt! Niet voor de lol, of om te oefenen, en ik bedoel ook niet met mijn eigen cameraatje in mijn werkkamer; Nee, hele echte opnames voor een echt programma!

Misschien vind je het wat kinderachtig dat ik hier zo’n ophef over maak, en dat snap ik best. Maar voor mij persoonlijk was het een mega stap over een reuzeberg die ik al jaren probeer te beklimmen.

Tot enkele jaren geleden was “op de foto” voor mij namelijk een echte NO GO. Ik maakte ze liever. Uiteraard met allerlei plausibele redenen; ik vond foto’s maken leuker dan erop staan, of had ik  mijn verkeerde broek aan, mijn haar zat niet goed, ik wilde persé een foto van mijn vriendinnen/ kinderen/ zus en familie/ anderen…. om in te lijsten. En diegenen die aandrongen eens een foto van mij te maken, dwong ik zelf een selectie te kunnen maken van wat ik “toestond”,  en de foto’s te verwijderen waarvoor ze van mij geen toestemming kregen.  Als zij het niet deden, deed ik het.

De aanblik van mezelf vond ik ondraaglijk. Ik zag een opgezwollen hoofd,  vetkwabbels en stress , in plaats van een leuke spontane vrouw die geniet van het moment. De foto’s van mezelf waren dan ook op twee handen te tellen.

Een aantal jaren geleden heb ik dat slechte zelfbeeld van mezelf rigoureus aangepakt. ( O.a. met de Creatrix®  methodiek waar ik nu zelf mee werk) Het stond me in zoveel opzichten in de weg, dat ik niet meer gelukkig was met het leven dat ik leidde. Het beïnvloedde niet alleen de manier waarop ik mezelf zag, maar ook de wijze waarop ik met anderen om ging, mijn blik op de wereld en anderen, mijn reacties, de keuzes die ik maakte, en uiteindelijk mijn eigen geluk.

Maarrr…. terug naar nu.

Een aantal maanden geleden werd ik gebeld door programmamakers. Ze waren op zoek naar een Coach voor hun programma, een Coach die iets bijzonders te melden had, en waren bij mij beland. Het bijzondere vonden ze dat ik specifiek vrouwen help met een voor hen bijzondere methodiek die een garantie op resultaat biedt. Hoe kan dat??!! Ze hadden wat gegoogled naar Creatrix®, speurwerk gedaan, en waren onder de indruk van het succes hiermee. Dus of ik please mee wilde werken??

Waar ik vroeger direct in standje stress zou zijn geschoten bij de gedachte mijzelf publiekelijk te schande te maken door me alleen al te tonen ( Ja, zo was het echt!) , werd ik nu enthousiast. Waar ik voorheen meteen twintig excuses zou hebben gevonden om dat niet te doen, kon ik nu alleen maar redenen bedenken waarom ik het juist wél moest doen.

En vorige week was het zover.

Ik zou liegen als ik zei dat ik helemaal relaxed was. Gedurende de week kwamen er toch stiekem enkele oude traumaatjes voorbij van ervaringen met camera’s waarbij ik helemaal verkrampte. Was mijn onzekerheid écht weg? Zou ik niet dichtslaan zoals vroeger? Zou ik niet teveel bezig zijn met mezelf? Ik had angst voor de angst.  Als dit nu maar niet……Nee. Dat zou niet gebeuren.

En dat gebeurde niet.

Want ik ben nu een ander mens: Een vrouw met pit en uitstraling. Met wat rimpels en vetrolletjes, maar ook met levensvreugde en passie. Een passie die ik wil overbrengen, wil delen met zoveel mogelijk vrouwen. Ik heb genoten. Genoten van het feit dat ik geen stress voelde. Genoten van het feit dat ik mijn verhaal kon doen. Van het feit dat ik moeiteloos uit mijn woorden kwam en me vooral bezig hield met de inhoud. En niet met “Wat zou men van mij denken? “. Of met mijn te grote billen, of die onderkin die je zo goed ziet van opzij.

Ik durf best op te biechten dat ik na afloop een klein traantje weggepinkt heb. Van geluk.

Zó vaak vertel ik mijn eigen cliënten dat wanneer zij zich gaan ontdoen van hun issues, ze de wereld anders zullen ervaren. Dat ze daardoor anders zullen reageren op vroegere triggers, en daardoor andere keuzes zullen gaan maken. Keuzes die wél bij ze passen en waar ze wél gelukkig van worden. Na hun traject testen ze het resultaat  en gaan hun oude uitdagingen aan. Ervaren opnieuw en steeds weer dat hun issues écht weg zijn, en zijn gebleven.

Die bewuste dag heb ik mijn eigen test gedaan. Het ultieme examen doorstaan. Ik had mezelf bevestigd dat ik bevrijd was van de angst en onzekerheid mezelf in beeld te laten komen.  Dat ik andere keuzes kan blijven maken dan vroeger. Dat die andere keuzes naar een andere toekomst blijven leiden. Een toekomst die bij mij past en waar ik gelukkig van wordt. En dat het heerlijk is die momenten vast te leggen.

Oh ja, de uitzending van het programma is ergens in Februari. I will let you know natuurlijk. 😊

Hou mijn pagina in de gaten! Of nog beter, schrijf je in om mijn blogs te ontvangen! Want ik ga binnenkort héle mooie kortingen geven op al mijn  1 op 1 programma’s  én mijn online programma om dit leuke evenement te vieren!

 

by

ONZEKERHEID

Onzekerheid.

We hebben er nagenoeg allemaal last van. In meer of mindere mate. Zo werd ik afgelopen week weer eens met mijn neus op mijn onzekerheid gedrukt. Mijn jongste zoon was de hele zomer bij mij geweest- hij woont bij zijn vader in Frankrijk- en het waren heerlijke weken geweest. Dit was wel eens anders.

 

Ik heb me erg lang zorgen gemaakt om hem. Tot 1 ½ jaar geleden woonde hij bij mij. De laatste jaren waren een aaneenschakeling van frustraties van beide kanten, aanvaringen, onbegrip en verdriet geweest. Dit resulteerde in een uitbarsting tussen ons én zijn broer, die zijn eigen frustraties over het gedrag van zijn broer had.

Gevolg: Hij besloot naar Frankijk te gaan, en bij zijn vader te gaan wonen.

Je kan je voorstellen dat dit een hele impact op mij had. Het verscheurde me. Naast het verdriet dat ik had om het vertrek naar zijn vader, voelde ik mij compleet gefaald als moeder. Wat had ik verkeerd gedaan? Wat had ik anders moeten doen? Was ik te lief geweest, of juist niet flexibel genoeg? Het verdriet hiervan was zo zwaar dat ik er niet over kon praten zonder dat mijn keel dichtkneep en ik tranen voelde opkomen. Creatrix heeft mij hierbij enorm geholpen. Het zorgde voor afstand en ik ging niet meer gebukt onder die enorme lading verdriet en pijn. Dit is een hele bijzondere ervaring op zich geweest waar ik al eerder een blog over schreef.

Fast forward: We zijn nu 1 ½ jaar later, het gaat erg goed met hem én met onze verstandshouding, incluis die met zijn broer. Hij is de hele zomer bij ons geweest en afgelopen week bracht ik hem met wat weemoed naar de trein voor zijn terugreis. Het was vroeg, hij was moe en erg humeurig. Hij sneerde en snauwde op de paar vragen die ik hem stelde, en de sfeer werd er niet prettiger op toen we op weg naar het station gingen. Bij het uitstappen kreeg ik geen knuffel of kus, maar een “Nou, doei he”, en weg was hij. Weer ver weg voor een aantal maanden. Ik was teleurgesteld en verdrietig, en reed zonder te reageren weg.

Meteen voelde ik mijn onzekerheid weer op poppen: Wat had ik verkeerd gedaan? Had ik teveel gezeurd? Had hij het wel leuk gehad?

Deze gedachten zorgden voor een naar gevoel. Ik reed met een kater naar huis en voelde me slachtoffer. “Dit had ik toch niet verdiend? Waarom doet hij me dit aan?”.

Nog terwijl ik worstelde met deze gedachten ontving ik een appje : Sorry mamsie, Ik ben moe, vind het gewoon k.. dat ik weg moet en ga je heel erg missen. Love you.

BAM.

Wow, wat een wake up call.

HET GING NIET OVER MIJ.

Onzekerheid zijn namelijk negatieve gedachten die de focus leggen op onszelf in relatie tot anderen.

Het hanteert een graadmeter: Ben ik goed genoeg voor/ ten opzichte van/ in verhouding tot?  Een graadmeter die volkomen overbodig is en zelfs ongepast als een ander deze op jou zou toepassen. Maar we doen het wel bij ons zelf wanneer we onzeker zijn.

EN: ONZE GEDACHTEN BEPALEN ONZE EMOTIES.

Wij waren beiden met onszelf bezig geweest. Hij met zijn verdriet afscheid te moeten nemen.  Ik met mijn rol als moeder.

Wanneer ik de focus op hèm had gehad, in plaats van op mezelf( het draait nl niet altijd om jou! 😊 ) zou ik gedachten hebben gehad als: Misschien heeft hij het moeilijk met weg gaan. Misschien voelt hij zich verdrietig en weet hij niet hoe hij moet omgaan met de situatie. Ik had me dan heel anders gevoeld. En daardoor anders gereageerd. Met een anders resultaat.

Dan had ik gezegd dat ik snapte dat hij humeurig was, en hadden we er samen om gelachen. Dan hadden we gekust en geknuffeld. Gezegd dat we elkaar zouden missen en dat het heel fijn was geweest. Een wijze wake up- app van mijn zoon van 19 moest me dit weer even doen beseffen.

ONZEKERHEID LEGT DE FOCUS VAN ONZE GEDACHTEN BIJ ONSZELF IN RELATIE TOT ANDEREN. 

Bij  onzekerheid, stel jezelf eens de vraag: Wat dènk ik, dat ik nu deze emotie heb, en waar ligt mijn focus?

En vooral: knuffel je dierbaren, ook als ze boos doen. Want bijna iedereen heeft de focus op zichzelf. Ook zij.

 

CONTACT

info@moniquestamcoaching.nl

Tel: 06 46 28 55 58

KvK 69663955

BTW NL137807971B01

Sharing is Caring

ALGEMENE VOORWAARDEN

BEN JIJ BENIEUWD OF IK JOU KAN HELPEN?

IK BOEK EEN GRATIS TELEFONISCH ADVIESGESPREK
Chat openen
Aangedreven door Joinchat
Welkom! Leuk dat je mijn website bezoekt! Mijn naam is Monique . Waar kan ik je mee helpen?