Gisteren werd ik gebeld door een “online Coaching programma maker”. Een jonge ondernemer op zoek naar werk in deze crisis .
De online Coaching programma’s schieten de laatste weken als paddenstoelen de grond uit. Niet alleen coaches, iedereen die maar enigszins kan, probeert via de online wereld toch nog wat brood te verdienen Ik begrijp ’t natuurlijk wel.
Terwijl ik zelf juíst afscheid genomen heb van mijn online programma. Bewust. Onlogisch in deze tijd ? Voor mij niet.
In 2017 heb ik met ziel en zaligheid een online programma gebouwd. Veel video’s, uitleg, opdrachten etc… 6 maanden dag en nacht werken, en het stond als een huis. Vanaf 2018 online, en ik durf gerust te zeggen dat “het goed liep”.
Het gemak van online programma’s is namelijk dat je hiermee “de massa” kan bereiken ; nl. zij die geen geld (over) hebben voor een 1 op 1 traject maar toch een coach vraag hebben kunnen voor een relatief laag bedrag gecoacht worden.
Maar precies die massa is de reden dat ik ermee gestopt ben.
Ik ben namelijk een gepassioneerde coach. En om mijn passie te voelen moet ik gevoed worden door verschillende dingen: Ik word simpelweg blij van blije koppies. Ik ga lekker op cliënten die zeggen “joh, ik heb je niet meer nodig. “. Ik kick op veranderingen die ik zie ontstaan bij ze . Het maakt mij oprecht gelukkig mijn cliënten gelukkiger te zien. Ik voel me betrokken bij elk verhaal. Het voed mij. Het geeft mij een boost, bakken energie, de drive om nóg meer te willen helpen. Allemaal ego dingen, ik weet het. Maar is dat erg? Mijns inziens niet. Die honger naar dat gevoel iets persoonlijk(s) te hebben bijgedragen maakt mij juist een goede Coach. Het aantal deelnemers aan een online programma maakt die persoonlijke betrokkenheid nagenoeg onmogelijk. En dat kostte me méér energie dan het me opleverde.
De tweede en minstens zo belangrijke reden is dat het inderdaad een “massaproduct” is. En, begrijp me goed, ik heb niets principieels tegen massaproductie. ( toiletpapier! , brood, dagelijks verse groenten in schappen etc.. love it ! ).
Maar “massa ” betekent ook “algemener”. En algemener betekent ook minder hard de vinger op ieders zere plek kunnen leggen. Een online programma is een gebruiksaanwijzing voor iedereen. Terwijl iedereen juist anders is. En dus net even anders benaderd /geholpen moet worden.
Mijn eeuwige resultaatgerichtheid knaagde aan mij. Ik wilde die massa net zo goed helpen als elk individu. En dat was mijns inziens niet haalbaar zonder maatwerk.
Ik leer mijn cliënten te doen waar ze gelukkig van worden. Te luisteren naar hun hart en intuïtie. Te focussen op waar ze goed in zijn. Dat moet ik ook bij mezelf doen.
Dus weg online programma. Crisis tijd of niet.
Ik heb weer meer energie. Voldoening. Bevrediging. Ik hoor weer meer persoonlijke verhalen. Voel weer de betrokkenheid. Zie weer blije gezichten.
En dat is waar ik Coach voor geworden ben.
Misschien vind je dit ook interessant:
Waarom grenzen aangeven zo moeilijk is.
Houdt angst je tegen van baan te veranderen?