Met het prachtige weer van de laatste weken is de zonnebril een veelgebruikt item. Zelfs bij de tandarts of in de trein zie ik mensen zitten met zonnebrillen. Want de zon schijnt. Het is sowieso een accessoire dat in populariteit is toegenomen. Je ziet ze in allerlei kleuren en modellen. Het bepaalt je uitstraling en look. Ik snap het helemaal.
Maar ik ben nooit een groot zonnebril- drager geweest. Ik voel me er zelf niet prettig bij. Zo’n bril is natuurlijk bedoeld om het felle licht van de stralende zon wat te filteren. Je ogen te beschermen.
Toch heb ik altijd het gevoel dat de wereld er een stuk somberder uit ziet als ik dat ding op heb.
In plaats van de heldere kleuren die de wereld krijgt als de zon schijnt, zie ik vooral veel bruin of grijs tinten.
In plaats van de details scherp te zien gaan de donkere nuances in elkaar over.
In plaats van de sprankeling in iemands ogen te zien lijken ze donker.
Kortom, het verdraait het werkelijke beeld van de wereld om me heen.
Eigenlijk werken belemmerende gedachten als zonnebrillen.
Elke belemmerende gedachte is een gekleurde bril, die jouw blik op een situatie, ervaring, gesprek of persoon verkleurt. In plaats van te zien, ervaren of horen wat er werkelijk is, kijk je door de bril van jouw overtuiging. Hierdoor ervaar je de wereld anders dat dat hij werkelijk is.
De kleur van jouw bril is ontstaan omdat je jezelf ooit wilde beschermen tegen de zonnestralen van een nare ervaring. Te filteren wat je wel of niet wilt zien, horen, ervaren. Zoals pijn of emoties waar je niet meer op zit te wachten.
Als je slechte ervaringen hebt gehad met mannen, zal je wellicht een bril op hebben gezet van wantrouwen tegenover het mannelijk schoon. Deze bril zal je beschermen om je weer kwetsbaar op te stellen, zodat je de pijn niet meer hoeft te voelen die je toen gevoeld hebt.
Of misschien heb je ooit het gevoel gehad anderen teleur te stellen, waardoor je de bril van perfectie hebt opgezet. Met deze bril leg je de lat altijd heel hoog, zodat je waar mogelijk voorkomt niet meer dat gevoel van teleurstelling van anderen te hoeven voelen.
Ben je ooit gebeten door een hond? Dan kan het zomaar zijn dat je de bril “Honden zijn gevaarlijk” draagt.
Heb je een jeugd gehad waarin je weinig liefde hebt ontvangen? Helaas zetten we dan vaak de bril van “ik ben het niet waard “op.
Kom je uit een familie waarin iedereen een universitaire graad heeft? De bril “ Zonder hoge opleiding ben ik niet goed genoeg” is dan binnen handbereik.
Heb jij je wel eens afgevraagd hoeveel zonnebrillen jij draagt?
En hoe jij de wereld zou ervaren als je deze allemaal niet zou dragen?
Hoe je zou reageren?
En welke keuzes je dan zou maken?
Het liefst draag ik geen zonnebril.
Zodat ik de wereld kan zien en ervaren zoals hij is.
En ik daar op kan reageren zoals ik ben.
Ik zet gewoon een petje op.
Een hele fijne vakantie!