Hoeveel is jouw geluk jou waard?
Al snel voel ik me bijna bezwaard als ik dat vraag, maar toch is het antwoord hierop veelzeggend.
Aan de hand van het antwoord onderscheid je al snel verschillende categorieën mensen.
Er zijn de mensen die zeggen: Het geluk van mijn kinderen/ gezin/ man/ gaat vóór alles!
Dit zijn over het algemeen pleasers. Ze stellen hun eigen geluk afhankelijk van het geluk van anderen, en worden ongelukkig als ze merken dat anderen het niet naar hun zin hebben. Ze zijn niet bezig met wat ze zelf eigenlijk willen. Dit gaat dus goed zolang hun omgeving happy is. Zodra dit niet meer zo is, beïnvloedt dat hen direct en trekken ze zichzelf in twijfel. Ze vinden het heel moeilijk om überhaupt hun eigen geluk te associëren met zichzelf, omdat het voor hen logisch is dat dit gekoppeld is aan hoe anderen zich met betrekking tot hen voelen. En, helaas, niet andersom. Ze hebben zichzelf niet geleerd keuzes te maken die bij hun eigen geluk passen. Voor deze mensen is het dus ook heel ingewikkeld die eerste stap te maken om te gaan leven voor hun EIGEN geluk. Maar áls ze die maken….gaat er een andere wereld voor hun open. Een wereld waarin ze merken dat het heel goed mogelijk is anderen gelukkig te maken zonder dat dat ten koste gaat van hun eigen geluk.
Er is ook een categorie die roept ”Alles!”
Vaak zijn dit mensen die al ervaring hebben met zich niet gelukkig voelen. Al een hele tijd worstelen met “Waarom lukt het mij niet om mij gelukkig te voelen? ”. Over het algemeen zijn deze mensen in vaktermen; Extern Lotsbepaald. Dit wil zeggen dat ze de schuld van het zich niet gelukkig voelen buiten zichzelf zoeken. Het ligt doorgaans niet aan hen, maar aan de omstandigheden, anderen, de situaties, hun ervaringen, de omgeving…etc, waardoor zij niet gelukkig zijn. Ze plaatsen zich hierdoor onbewust in de slachtofferrol. Ze doen hier en daar een poging iets te veranderen aan hun ongelukkige gevoel, maar vallen snel terug in de “zie je wel, het is mij niet gegund” modus. Dit zijn ook de lastigste mensen om te overtuigen dat ze zélf hun geluk in de hand hebben. Ze hebben altijd tegenargumenten, om aan te tonen dat ze “alles proberen maar….”en dan komt er een rij excuses. Zolang ze niet bereid zijn de verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen toekomstgeluk, zal er waarschijnlijk ook weinig veranderen.
De laatste categorie die antwoordt op de vraag hoeveel hun geluk hun waard is, roept ook “Alles!”
Het verschil met de vorige categorie is, dat ze ook daadwerkelijk alles DOEN om zich gelukkig te voelen. Hierdoor ZIJN ze doorgaans ook gelukkig. Natuurlijk hebben ook deze mensen tegenslagen in hun leven, maar ze KIEZEN ervoor zich te focussen op hun eigen geluk. Ze accepteren de tegenslagen, nemen de verantwoordelijkheid hiervoor en beslissen dat ze hier niet in willen blijven zitten.
Als dat betekent dat ze knopen moeten doorhakken, van baan moeten veranderen, relaties moeten afbreken, naar het buitenland willen emigreren, hun leven elders opnieuw willen beginnen…..ze gáán er voor. Omdat ze zich realiseren dat ze dit leven vooral met zichzelf doorbrengen. Met zichzelf wonen. Slapen. Werken. Leven. En dat maakt dat ze zichzelf bovenaan hun lijstje van geluksgevoel hebben staan.
Ik spreek in mijn praktijk vooral de eerste 2 categorieën vrouwen.
Vaak hebben deze ook wat “te verliezen” wanneer ze voor hun eigen geluk kiezen: Een relatie, de affectie van partner of kind, door iedereen te worden aardig gevonden, het bijzondere van de slachtofferpositie, of simpelweg aandacht. Dan zijn alle redenen goed om toch te blijven doen wat ze deden, zodat ze krijgen wat ze altijd kregen.
Ik probeer ze hun verantwoordelijkheid te laten nemen voor hun eigen toekomstgeluk. Als ze daar klaar voor zijn, nemen ze de stap. Ongeacht. Want dan realiseren ze zich: Er staat er een andere toekomst op ze te wachten.
En dat is alles waard.
Dus, nu je dit gelezen hebt…..zeg eens eerlijk: Hoeveel is jouw geluk jou waard?